Zindanın Yeni Sakinleriyle Bir Gün

“Ne oluyor Yuki!?” Illuna, kızgınlık ve memnuniyetsizliğini tatlı bir halde yansıtır gibi kollarını birleştirmiş ve yanaklarını şişirmişti. “Onlar neden burada!?”

“A-Aslında kalmak istediklerini söylediler. Onları buraya kadar getiren bir yerde bendim, bu yüzden isteklerini geri çeviremezdim?” Öte yandan ben dizlerimin üzerinde oturuyordum. Duruşum, seiza adı verilen, kendi üzerine düşünme için yapılan geleneksel Japon duruşudur. Tabii ki de bunu kendi isteğimle yapmıyordum. Hatta böyle oturmayı hiç istemiyordum. Illuna, zindanın sakinlerinden ejderhayı birkaç kez bu oturuşa zorlamamdan dolayı bu oturuşun amacını anlamış ve bu yüzden onun yokluğunda aldığım kararların açıklamasını istemişti.

“Ama beni kurtarmak için gelmenden dolayı çok mutluyum.” diye dudak büktü. “Ama sana metres almanın sorun olmayacağı hakkında bir şey dediğimi hatırlamıyorum!”

“Ahh, p-pardon...? Sanırım?”

Bir dakika... bana neden kızgındı ki? Olayı izleyen yeni dostlarımız olayı izlerken sessiz kalmışlardı. Gözlerindeki bakışlardan ve yüzlerindeki ifadelerden, genç vampirle aramda geçen etkileşimden içleri ısınmış gibiydi. Hadi ama! En azından biriniz durumu ona anlatamaz mıydıé? Lanet olsun!

“Tanrım!” diye şikayet etmeye başladı. “Senin aldatan biri olduğunu bilmezdim! Lefi tamam ama... O kadar!”

Komik bir aksanla, “Çabuk köşenize çekiliyorsunuz küçük hanım, çünkü sizin ciddi bir yanlış anlaşılma içinde olduğunuzu düşünüyorum.” dedim.

“Hayır değilim! Lefi bana hizmetçilerle ilgili her şeyi anlattı! Erkeklerin aldatması için varlar!” Küçük kız, hizmetçi olarak görevlendirildiğini düşündüğü zindanın yeni sakinlerini işaret etmişti. Sorumluluklarını göz önünde bulundurduktan sonra bu ünvanları kullanmakta karar kılınmıştı.

“Pekala Profesör Lefi, bu küçük çocuğun zihnini kurcalamanın nedenini bize anlatır mısın?”

“Ne? Öyle bir şey yapmadım. Yüce Ejderha, “Sadece hizmetçilerin hizmet kapsamlarını anlattım.” dedi.

... Ve şimdi sorun anlaşıldı. Lefi, seksin cidden iş tanımının bir parçası olduğunu zannediyordu.

“Alakası bile yok.” diye itiraz ettim. “Söylediğin şeyler tamamen ön yargı. Zaman zaman böyle şeyler yaşanmış olabilir ama bütün hizmetçileri seks işçisi olarak genelleyemezsin.”

“S-Sorun değil Efendim!” Köpek kız Lyuuin, gergin ve yüzü kıpkırmızı bir şekilde kalçalarını sağa sola sallamaya başlamıştı. “P-Pek iyi olduğumu söyleyemem, çünkü vücudum gerekli ölçülere sahip değil ama Efendi Fluffnir’e hizmet etmeme izin verdiğiniz sürece kendimi size memnuniyetle sunarım.”

“Ne saçmalıyorsunuz siz!? Yemin ederim az önce böyle bir şeyi yapmamanı istediğimi söylüyordum!”

Diğer hizmetçi Leila, tüm olayı gülümseyerek izliyordu.

“Ah dostum...” köpek kızın daha da karmaşıklaştırdığı yanlış anlaşılmayı çözmeye çalışmadan önce derin bir nefes aldım.

***

Bayağı vaktimi alsa da sonunda Illuna’yı sakinleştirmeyi başardım ve hizmetçi ve metreslerin aynı şey olmadıklarına ikna ettim. Ve bunu da hallettiğimize göre sonunda yeni sakinlerimize yeni evleri ve görevleriyle ilgili bilgilendirme yapmaya başlayabilecektim. Şirket gibi çalışacak zindandaişlerini tamamen anlamak zorundalardı.

“Neyse, tekrar etmek gerekirse, sizi zindanın hizmetçileri yapıyorum. Tüm ev işlerini benim yapmam gerekiyordu ve bundan artık sıkıldım, bu yüzden üzerimdeki yükü biraz hafifletmenizi umuyorum.” Görevlere (canavar öldürmek, zindanı genişletmek, tembellik yapmak ve evin küçük kızıyla evcilik oynamak) gelmeden önce, şirket yapısını (1 iblis lordu, 1 yüce ejderha, 1 küçük kız ve 2 evcil hayvan) detaylandırmaya başladım.

İlk ve ikinci görevler çok önemli değildi. Katalogdan özellikle bir şey istemediğim sürece sürekli canavar avlamanın bir manası yoktu. Aynı şekilde zindanın bölgesini genişletmeye de pek gerek kalmamıştı. Pasif gelirimle birlikte zaten sabit bir hızda kendi kendine genişliyordu.

Dahası, kutu oyunlarıyla vakit öldürmek son zamanlarda daha çok ilgimi çekiyordu. Lefi ve Illuna çoğu oyunun kurallarını yeni ezberleyebildikleri için zamanımın çoğunu onlarla oynayarak geçiriyordum. Pekala acemiler, kuralları olabildiğince çabuk öğrenseniz iyi olur. Ne kadar çok, o kadar iyi.

Resmi olarak zindanın sakinlerinden biri olduktan sonra, iki kızın da paçavralarından kurtulduk. Kızlara, Tokyo’nun 2 boyutlulara aşık olanların sokaklarda dolandığı kısımlarında bulacağınız türden olmayan birer hizmetçi kıyafeti aldım. Kısa ve dar elbiseler yerine daha düzgün ve normal üniformalardı. Şık, resmi ve tabii ki zindanın kataloğundan alınmıştı. Lanet olası katalog, cidden adamı günaha sürükler. Böyle şeyleri yapabiliyor olmak, kefaretle kurtulamayacak kadar aşağılık olduğunu gösterir.

“Sanırım hepsi bu kadar.”

Kafasını, anlamlandıramamış bir halde yana eğerek, “Sanırım bir şeyi unutmuş olabilirsiniz.” dedi Leila. “Gece görevlerimizle ilgili bir şey demediniz. Ya eğer s---”

“Gece göreviniz yok.” Bitirmesine izin vermeden lafını böldüm. Lütfen yeter. Etrafta küçük çocuklar falan var. Ve bunun dışında, bir erkeğim sonuçta. Ve diğer erkekler gibi, eğer beni böyle zorlarsanız iç güdülerime karşı koymakta zorluk yaşarım. Özellikle böyle çekici vücutlarla. Hem de ne vücutlar. O memeler... O kalçalar...

“Her neyse.” Öksürüyor taklidi yaptım. “Sağda solda daha önce görmediğiniz bir sürü şeye denk geleceksiniz. Nasıl çalıştığını bilmiyorsanız sormaktan çekinmeyin. Geçen gece kullandığınız oda, artık sizin odanız. Ve her şey bu kadar. Sorunuz var mı?”

Bahsettiğim odayı önceki gece eklemiştim. Illuna, Lefi ve ben her zaman yataklarımızın yan yana dizili olduğu taht odasında uyuyorduk. Eğer hizmetçiler de karışıma  dahil olsaydı oda iyice daralacağından onlara bir oda yapmaya karar vermiştim. Tabii ki, aynı teklifi diğer kızlara da yaptım ama ikisi de istemediği için uğraşmadım. En azından şimdilik.

Yakın zamanda büyük yenilemeler yapmayı planladığım için, odalarını yapma işini de o zaman yapmaya karar verdim. Ayrıca ben de kendime ayrı oda istiyordum. Malum şey dışında da genç bir erkeğin kendi odasını istemesinin bir sürü sebebi olabilir.

“Bu nedir efendim?” Kurt kız yakınlardaki bir eşyayı eline almıştı.

“Başındaki kısma basarsan ince siyah bir şey dışarı çıkar. Bunu yazı yazmak için kullanabilirsin.”

“Vay! Bu büyülü eşya gerçekten işe yarar bir şeymiş!”

Ah, evet. Ulu, büyüyle güçlendirilmiş bu eşyaya Dünya’da uçlu kalem diyoruz.

“Peki bu nedir efendim?” Lyuuin gibi Leila da eline bir eşya almış meraklı gözlerle inceliyordu.

“O sadece bir oyuncak. Lefi’nin en sevdiği oyuncak, eminim uyanınca sana anlatmak isteyecektir.”

Yüce Ejderha’ya bakıp hala uyuduğundan emin oldum. Sabah erkenden uyanmıştı ama yemeğini yedikten hemen sonra tekrar yatağına dönmüştü. Yani... Geçen gece normalden daha fazla iş yaptığından aşırı tembelliğine bu seferlik ses etmesem bir şey olmaz. Şimdilik.

Cevap verebileceğini düşündüğüm bir soru aklıma gelince koyun  kıza döndüm, “Ah tabii ya!” “İblisler için iblis lordları ne oluyor tam olarak?”

“İnsanlar bizim liderlerimize de iblis lordu derler ama bu tam olarak doğru değil. Biz iblisler iblis lordlarını, yönettikleri labirentler tarafından yeniden yapılmış yeni vücutlu yaratıklar olarak görürüz.”

Labirent mi? Sanırım bahsettiği şey zindanlardı.

“Yeniden yapılmış derken neyi kastediyorsun?”

“İblis lordu olmak bir tür yeniden doğuş gibi bir şeydir. Bunu anlatmanın en iyi yolu bir örnek kullanmak” dedi. “Örneğin bir goblin bir labirentin yöneticisi olursa, goblin ırkının yapabildiği yetenekleri de kullanabilir hale gelir. Böylece iblis lordu artık bir goblin olarak sınıflandırılamaz. Goblin tabanlı yeni bir ırk ismi kullanmak bu durumda daha makul olur.”

Ah, anladım. Yani bu durumda ben, güçleri bir baş iblisin vücuna aktarılmış bir iblis lordu oluyorum. Yeteneklerimin iblis lordu tarafımdan geldiğinden emindim.

“Bayağı bilgilisi Leila. Gelecekte sana bu tarz sorular sorabilirim.” dedim. Bu dünya ile ilgili çok fazla şey bilmiyordum. İzlenimlerim daha çok ön yargılı ve taraflıydı bu yüzden pek doğru olduklarını sanmıyordum.

“P-Pek sayılmaz.” dedi Leila. “Y-Yardımcı olabildiğim için sevindim.”

“Hmm...?” Bir sebepten heyecanlanmış hatta paniklemişti. “Neyse, iyi geçinmek için elimizden geleni yapalım. Eğer bir şeye ihtiyacınız olursa bana söylemekten çekinmeyin.”

Ve böylece, iki yeni çalışanımız zindanın şirket kadrosuna katılmıştı.