Takatsuki Makoto, Makkaren Maceracılarıyla Gürültü Çıkarıyor

“M-Makoto-kun!” 

Maceracı loncasına girer girmez sarışın bir güzellik bana atladı.

Ah.

Göğüsleri… yüzüme vuruyordu.

“Geri döndüm, Mary-san.” (Makoto)

"Tekrar hoş geldin!" (Mary)

Bana daha sıkı sarıldı.

Gerçekten iyi hissettiriyordu, ama arkamdaki iğneleyici bakışları hissediyordum.

{{{Cık!}}}

İnsanların cıkladığını duydum.

Uzun zamandır görmediğim maceracıların bakışları.

"Hey, şövalyemi kucaklayan kişi kim?" (Furiae)

"Maceracı Loncası’nın resepsiyonisti Mary-san, Fu-chan." (Aya)

“Bu Fu-chan da kim…?”

“Lucy, geri döndün!”

“Emily, uzun süre oldu!” (Lucy)

Arkamdan bir kızın sesini duydum.

“Hey, Makoto! Burada olmadığın kısa sürede bir Kahraman olacağını düşünmek!”

“Ah!” (Makoto)

Birisi arkamdan sertçe vurdu.

O yöne baktığımda, Makkaren'in tecrübeli maceracısının orada durduğunu gördüm.

“Lucas-san, uzun süre oldu.” (Makoto)

“Diğer dünyalı işte.” (Lucas)

Lucas-san biraz üzgün bir ifadeyle güldü. İlk kez böyle bir ifade yaptığını gördüm.

“Makoto, bir Kahraman olacağını düşünmek! Tebrikler, seni piç!”

Omzuma vurulan yöne döndüm ve…

“Jean, uzun süre oldu.” (Makoto)

Acemi aşamasında tanıştığım bir maceracı orada duruyordu.

Göğsünde parlayan gümüş bir rozet vardı.

"Şimdi Gümüş Rütbe olmuşsun." (Makoto)

“Sonunda seni yakaladığımı sanıyordum.” (Jean)

Jean acı bir gülümsemeyle cevap verdi.

“Maceraperest rütbem hala Gümüş, biliyorsun.” (Makoto)

“Bu yanlış, Makoto-kun. Bir Kahraman o ülkenin temsilcisidir. Maceracılar ve o ülkeye hizmet eden şövalyeleri de içine alır.” (Mary)

Mary-san beni ciddi bir yüzle düzeltti.

… Böyle konumlandırınca oldukça baskı oluşturuyor.

“Hey, Makoto-kun, bana bir sürü hikaye anlat.” (Mary)

Mary-san bizi büyük bir masaya yönlendirdi.

“Mary-san, lonca işin yok mu?” (Makoto)

“Tamam, tamam. Kahraman-sama için resepsiyon sağlamak da personelin işidir.” (Mary)

Mary-san bana göz kırptı ve gülümsedi.

Gündüz Kahraman olarak benim unvanımı kullanmıyor musun?

(Pekala, iyi.) (Makoto)

Sonunda Makkaren’in Maceracı Loncası’na geri dönmüştüm.

Konuşacak çok şeyim vardı.

◇◇

““““Şerefe!””””

Burada ve orada çok şey olmuştu ve Maceracı Loncası insanları toplandı ardından büyük bir parti düzenlendi.

Masanın üzerine dizilmiş bir sürü yiyecek vardı.

Bunların hepsi bir süredir yemediğim Makkaren'in yemekleriydi.

“Şu Makoto artık bir Kahraman, ha…” “Hah, ona daha fazla iyilik yapmalıydım.” “Sen Makoto'ya güvenilmez diyordun.” “Çünkü biliyorsun, o bir Büyücü Çırağı?” "Doğru."

(Her şeyi duyuyorum.) (Makoto)

[Gizlice Dinleme]’yi doğalmış gibi kullanmak benim için kötü bir alışkanlık oldu.

Ama başkalarının söyledikleriyle ilgileniyordum!

“Hey hey, Lucy ve Aya-chan, siz Makoto-kun'un iki kız arkadaşı mısınız? Ne kadar ileri gittiniz?” 

“Hah?” “He?” 

(Hey!) (Makoto)

Tehlikeli bir konu duydum!

“H-Henüz değil! Biz öyle değiliz!” (Lucy)

“Emily-san! İki kız arkadaşın olması garip, biliyorsun!” (Aya)

Lucy ve Sa-san, Emily’nin sorusuna paniklediler.

“Eeh, ama bir Kahraman-sama'nın normalde bir harem grubu vardır, değil mi?” (Emily)

“Ah, hm, bu doğru…” (Lucy)

“Sakurai-kun'un 20 karısı vardı…” (Aya)

O konuya girmeyin.

“Hey, Makoto, başkentte bir sürü lezzetli yemek yemiş olmalısın, değil mi? Boynuzlu tavşan şişlerle iyi misin?”

"Patron, bunu yemek istiyordum." (Makoto)

Önümde iyi kavrulmuş kalça şişleri vardı.

Yaşasın! Bu şişleri yememden beri uzun süre geçti!

Sıcak ve sulu eti yeme daldım.

Ah, bu derin çöp tadı.

Doğru, bu tür şeyler güzeldi.

"Hey bu nedir?" (Furiae)

Furiae-san şişleri merak etti.

“Boynuz tavşan şişleri. Onları dene." (Makoto)

“T-Tavşan… İlk kez yiyeceğim…” (Furiae)

Tereddütle birini tuttu ve ısırdı.

“Ah, lezzetli.” (Furiae)

"Değil mi?" (Makoto)

Furiae-san da bunu sevdi.

“Hey hey, Makoto-kun, bu inanılmaz güzellik kim?” (Mary)

“Ah, Mary-san, o…” (Makoto)

“Tanıştığımıza memnun oldum, Camelon'un ticaret ülkesinden geldim, benim adım Furi. Koşullar yüzünden Kahraman Makoto'nun beni korumasını sağladım. Belli bir asil haneden geliyorum, ama lütfen adını söyleyemediğim için beni affedin.” (Furiae)

Furiae-san zarif bir şekilde gülümsedi.

“T-Tamam. Buradaki Maceracı Loncası'nın bir üyesiyim adım Mary Gold…” (Mary)

Mary-san, Furiae-san'ın kusursuz masumiyetine gergin bir şekilde yanıt verdi.

Rozes'ten çok uzakta olan Camelon ticaret ülkesinden geliyordu. O bir asildi, ama koşullar nedeniyle hane ismini söyleyemiyorduk… ayarladığımız geçmiş böyleydi.

Bunu söylersek boşlukları doldurabilirlerdi: miras sorunu, belki o bir metresin çocuğu ya da bunun gibi bir şey söyleyebilirlerdi.

Tamamen bir yalan olmasına rağmen.

“Hah, Camelon’dan bir asil~…” (Mary)

Sarhoş bir Mary-san oldukça uysaldı, güzel.

Görünüşe göre hiçbir şeyden şüphelenmedi.

“Ah, Makoto, içiyor musun?” (Lucas)

“Lucas-san, Makkaren'e geri dönmek gerçekten çok rahatlatıcı.” (Makoto)

“Bir Kahraman normalde başkentte yaşar, bilirsin.” (Lucas)

Lucas-san içkisini bir yudumda bitirdi ve daha fazlasını söyledi.

Çok fazla içmiyor musun? Normalden daha fazla.

“Haha, Lucas, Makoto bir Kahraman olduğu için kıskanma.”

"Kapa çeneni! Herhangi bir şekilde Kahraman olamayan adam benim!” (Lucas)

“‘He?’”

Patron ve Lucas-san'ın konuşmasından Jean ve ben şaşırarak birbirimize baktık.

“Lucas uzun zamandır bir Kahraman olmayı hedefliyordu. Sonunda bir maceracı olarak en yüksek rütbesi Mithril oldu.”

“… Bu geçmişte kaldı. Şu anda Altın Rütbe’ye düşen emekli bir maceracıyım.” (Lucas)

Böyle bir geçmişi olduğunu bilmiyordum.

“Şey, sadece Lucas değil. Ben ve neslimin maceracıları hepimiz Kahraman olmayı hedefledik.”

Patron nostaljikmiş gibi dedi.

Kolayca Kahraman olduğum için üzüldüm…

“Pekala, gurur duy. Su Ülkesi’nin başkentini kurtarma başarınla bir Kahraman oldun. Bu herkesin yapabileceği bir şey değil.” (Lucas)

Lucas-san omzuma vurdu.

“Sadece… tesadüfen iyi gitti. Bu arada, son zamanlarda Makkaren nasıl?” (Makoto)

Konuyu değiştirmeyi denedim.

“Son zamanlarda Şeytani Orman canavarları sayıca çoğaldı. Başı boş canavarlara boyun eğdirme talebinin olmadığı tek bir gün olmadığı noktaya kadar.” (Jean)

Jean ciddi bir ifade ile söyledi.

“Şeytani Orman, ha …” (Makoto)

Bahar Kütüğü’nün çoğunu içeren büyük bir ormandı.

Derinlerde bir zindan vardı.

Önerilen rütbe Laberintos ile aynı rütbeydi, Demir Rütbe.

“Görünüşe göre Şeytani Orman’a giden Gümüş Rütbe Maceracılar geri dönmedi.” (Lucas)

“O kadar mı kötü…?” (Makoto)

Lucas-san'ın söyledikleri beni şaşırttı.

Gümüş Rütbe Maceracılar kayıp mıydı?

“Şeytani Orman zindanı, Bahar Kütüğü’nün yetkisi altındadır. Rozes'ten gelen maceracıların ona çok fazla müdahale etmeleri garip olurdu. Yine de ulusal sınırda olan Makkaren için rahatsız edici bir mesele.”

Patron açıkladı.

Eski evim ben yokken kısa bir süre içinde bu tür bir duruma düştü.

“Bu Büyük İblis Efendisi’nin yeniden canlanmasının bir etkisi mi…?” (Makoto)

“Doğru… Şeytani Orman'ın merkezinde İblis Efendisi’nin mezarı var. İlişkili olabilir.”

İblis Efendisi’nin mezarı.

Görünüşe göre Şeytani Orman'ın bir yerindeydi.

Batı Kıtası'nı yöneten ve 1.000 yıl önce Kurtarıcı Abel tarafından yenilgiye uğrayan 9 Eski Şeytan General'den biri, Ölümsüz Kral Bifrons.

Cesedinin orada mühürlendiği söyleniyordu.

"Ölümsüz Kral'ın bedeni ebedi ve efsanevi büyücüler Johnny ve Büyük Bilge-sama tarafından mühürlenmişti... değil mi?" (Makoto)

“Geçmişte aramaya çalıştım, ama İblis Efendisi’nin bu mezarını bulamadım.” (Lucas)

“Şeytani Orman'ın derinliklerine mi gittin, Lucas-san?” (Makoto)

“Uzun zaman önce. Canavarlar aktif olmadan önce. Işığı engelleyen büyülü ağaçlar nedeniyle geniş gün ışığında zifiri karanlık olmanın yanı sıra, Kayıp Orman ile aynı şeyi yapar, yön duygunu raydan çıkarır. Dahası, canavarların tehlike seviyesi sabit değildir. Zayıf bir hayalet, bir Felaket Getiren Ejderha Zombi ile birlikte uçuyor olabilir.” (Lucas)

Ah, burası korkunç bir yer.

“Dürüst olmak gerekirse Şeytani Orman'la uğraşmak Laberintos'un Alt Katı’ndan daha zordu.” (Lucas)

“… Hey, Makoto, Laberintos'ta ne kadar indin?” (Jean)

“Orta Kat’ta ölümün eşiğindeydim.” (Makoto)

Jean ve ben birlikte iç çektik.

Şeytani Orman başa çıkabileceğimiz bir şey gibi görünmüyordu.

“Neden böyle bir yere gittin?” (Makoto)

“Bilmiyor musun? Kurtarıcı Abel tarafından kullanılan değerli büyücü bir aracın İblis Efendisi’nin Mezarı'nda bir yerlerde olduğu söylenir. Efsanelerin dediği gibi, Ölümsüz Kral'ın Laneti nedeniyle kullanılamaz. Satmayı ve köşeyi dönmeyi düşünüyordum.” (Lucas)

“Ha, anladım.” (Makoto)

Lanetli efsanevi bir silah, ha.

Sadece lanetliyse Furiae-san'ımız onu kaldırabilirdi.

Lanet uzmanına bir bakış attım.

"Bundan başka yok mu?" (Furiae)

“Hanımefendi, hoş bir iştahınız var.”

Orada Furiae-san'ın, Patron'un şişlerini arka arkaya yediğini gördüm.

Bakışlarımı fark etmiş olmalıydı ve 'Bunu beğendim' dedi ardından üzerinde sosu olan parmağını yaladı.

Biraz kabaydı, ama kırmızı dilinin porselen benzeri parmağını yalama hareketi biraz müstehcen görünüyordu.

Lanet müstehcen.

{{{...}}}

Erkek maceracıların dikkatle baktıklarını fark ettim.

Furiae-san birçok bakışı fark etmiş olmalıydı, gülümsedi ve elini salladı.

“Vay!” “Ne zarif bir insan.” "Bu da kim?" “Görünüşe göre ona Furi-san deniyor.” "Onunla konuş." “Görünüşe göre Makoto'nun yoldaşı.” “Lanet olsun, Lucy ve Aya-chan'la yetinmedi, şimdi bile böyle bir güzelliği var…”

Erkek maceracılar Furiae-san'ın çekiciliğine yenilmişlerdi.

Ve kadın maceracıların, sanki bunu sevmiyormuş gibi gözleri vardı.

(Sadece görünüşüyle insanları büyülüyor…) (Makoto)

Onu daha sonra uyarmalıydım.

"Makoto, birlikte içelim!" (Lucy)

“Takatsuki-kun, bardağını dolduracağım!” (Aya)

Lucy ve Sa-san geldi.

Görünüşe göre Emily'nin soru yağmurundan kaçtılar.

“Hm, burada sıkışık…” (Makoto)

Lucy ve Sa-san beni sandviç haline getirdiler.

Lucy'nin sıcak teni ve Sa-san'ın soğuk ve ferahlatıcı teni bana değiyordu.

… Sakin kalamazdım.

“Aman Tanrım, iki elin de süs mü?” (Mary)

Mary-san beni arkadan kucakladı.

Pes ettim.

Hadi içelim.

O gün gecenin geç saatlerine kadar içtim.

◇◇

Gece geçti.

(Bu şekilde hissettiğimden beri uzun süre geçti.) (Makoto)

Maceracı Loncası’nın kirli dinlenme alanında uyandım.

Erkek maceraperestler orada burada horlayarak uyuyorlardı.

Odanın köşesinde ortak kullanım için olan ince battaniyeyi katladım.

Bu arada, Sa-san ve Furiae-san, Lucy ile aynı handa kalıyorlardı.

Furiae-san bir maceracı değildi, bu yüzden loncanın geri kalanında kalamazdı.

Sa-san da iyi görünüyordu, ama onu Furiae-san ile handa kalmasını istedim.

Üç kişi birbirleriyle iyi geçinirse iyi olurdu.

Uykulu gözlerimi ovdum, yüzümü loncanın arkasındaki su üzerinde yıkadım, bedenimi ve kıyafetlerimi yıkamak için su büyüsü kullandım.

Hançeri iki elimde tuttum ve Nuh-sama'ya dua ettim.

Sabah ışığı suya iyi yansıyordu ve göz kamaştırıyordu.

(Dün çok içtim …) (Makoto)

Akşamdan kalma halde uyanmak için suyu içerken…

"Bana yardım edin lütfen! Goblinlere boyun eğdiren Makkaren'in ünlü maceracısı nerede?!”

Sabah erkendendi, bu yüzden Maceracı Loncası sessizdi, ama bu lonca girişinde yüksek bir ses yankılanıyordu.

… Goblinlere boyun eğdiren ünlü maceracı mı?

Maceracı Loncası'ndaki herkesin bakışlarının bana toplandığını fark ettim.

Goblin Temizleyici.

Takma ismim vardı…