Solo Leveling Bölüm 49: 49. Bölüm

Yalnız Başıma Seviye Atlıyorum: 49. Bölüm

Bu bulduğu ilk S Seviye ekipmandı.  Alınan fiziksel hasarı %15 azaltmasının yanında, güç ve bünyeye de 20 puan katıyordu.  Jinwoo’nun göğsü, eşyayı görünce heyecanla doldu.

“A Seviye ekipmanla aşık atamaz bile.”

Şu ana dek 2 tane A Seviye eşya elde etmişti.  İlki Casaka’yı indirince aldığı Casaka’nın Zehir Bezi’ydi.  Diğeriyse Kerberos’tan aldığı Bekçinin Kolyesi’ydi.  O ikisi bile çok güçlüydü.  Zehir Bezi güce büyük bir kısıtlama katıyordu, ama ona geçici olarak %20 fiziksel hasar azaltma veren güçlü bir eşyaydı.  Peki ya Bekçinin Kolyesi? O da hem çevikliğe hem de hisse 20 puan katan müthiş bir eşyaydı.  Bu iki durumun faydaları zaman geçtikte daha da belirgin olmuştu.

Ve elde ettiği “Kızıl Şövalyenin Miğferi”nin etkisiyse, neredeyse bu iki A Seviye eşyanı birleşimiydi.  Ve herhangi bir yan etkisi de yoktu.

“Gerçekten çok iyi.”

Jinwoo zorlu dövüşe rağmen gülümsemeden edemedi.  Ayrıca ufak bir şey daha vardı: miğferin tasarımını gerçekten beğenmişti.

“Bununla hava atamayacak olmam çok yazık.”

Miğfer kan renginde parlıyordu.  Uzun kuş tüyleriyle birlikte, sanki bir sanat eseri gibiydi.  Bir anlığına da olsa Jinwoo bütün kızıl zırh setini giymek istedi.  Maalesef...

“Çok yazık...”

Ygritte’in zırhının diğer parçaları eşya olarak düşmemişti.  Yalnızca miğferi giyebiliyordu.  Jinwoo pişmanlığını bir kenara bıraktı ve miğferi dikkatlice giydi.

şuuuu-

Eşya her zamanki gibi giyilir giyinmez ortadan kayboldu.  Her ne kadar onunla hava atamasa da, miğfer özelliklerini büyük miktarda artırdı.

Miğferin kattığı puan, geçici olarak parantez içinde belirtiliyordu.  Güç, bünye ve hatta fiziksel hasar azaltma bile büyük miktarda artmıştı.  Jinwoo tatmin olmuştu.  Etkilerini gözleriyle görünce, kalbi küt küt atmaya başladı.

“Dur”

Jinwoo başını salladı.

“Görev bitmedi. Kendime hakim olmam gerek.”

Kontrol etmesi gereken bir eşya daha vardı.  Hâlâ heyecanlı olan Jinwoo, kalan iki eşyaya baktı.

İki taş.  Önce “Anında Yeniden Dönüş Taşı”na baktı.  Fındıktan biraz daha büyük bir taş parçasıydı. 

“Rün Taşının ne olduğunu biliyorum, ama...”

“Anında” Yeniden dönüş taşı neydi ki?  Sorusu çabucak yanıtlandı.  Taşın bilgisi karşısında belirdi.

Zırr~

Kullanım şekli Rün Taşıyla aynıydı.  Yetenek vermek yerine, onu dışarı çıkaracaktı.

“Sınıf Atlama Görevi bitmedi mi yani?”

Eşyanın tanımına göre, eğer görev biterse yok edilmeliydi.  Yani...

Jinwoo’nun tüyleri ürperdi.  Tuhaf bir histi.  Acil durum esnasında Zindandan çıkmanın bir yolunu bulmuştu, ama neden bu kadar rahatsız olmuştu? Eğer bu gerçek Zindanda kullanılabilen bir şey olsaydı, değeri paha biçilemezdi.  Bu ufak taş hayat kurtaran bir eşyaydı, kim bundan parasını sakınırdı ki? Tabii ki Jinwoo da öyle hissediyordu.  Bu görevlerin tehlikesini büyük oranda düşürmeliydi.

“Eğer istersem istediğim zaman çıkabilirim...”

Tüm bunlar rağmen, üstündeki kasveti atamıyordu.  Sistem sanki onu bekliyormuş gibi uyarıda bulundu.

Zırr~

Ah~ Demek görevi bu eşya başlatıyordu! Jinwoo şaşırdı.  Sanki kaçınabileceği bir mayına basmış gibi hissediyordu.

“Eğer bilseydim almadan evvel dinlenirdim...”

Artık pişman olmak için çok geçti.  Deneyim ve zekâsını ne kadar birleştirirse birleştirsin, geleceği %100 tahmin etmek imkânsızdı.  Kaşlarından soğuk terler aktı.  Durumuna göz attı.

“Yorgunluk biraz yüksek, ama yine de halledilir.”

Miğferin yükselttiği bünyesi sağ olsun, hem şu anki hem de maksimum canı artmıştı.  Şükürler olsun.  Jinwoo kendisini neşelendirmeye çalıştı.

“Hâlâ yapılabilir. Şimdilik.”

Sonuçta canı tehlikede olmayacaktı.  Elinde Anında Yeniden Dönüş Taşı vardı.  Ama ne kadar düşünürse düşünsün, taş, görevden pes etmeyi simgeliyordu.  Öyle olmasaydı, başlangıç sinyali bu olmazdı.

“Eğer görevden çekilirsem...”

Bunun sınıf seçmeyi reddetmekten hiçbir farkı kalmazdı.  Biriken terler akmaya başlamıştı.

yutkunur

Sistemin sonraki mesajı belirdi.

Zırr~

“Boyut geçitleri mi?”

O daha bu sözlerin anlamını çözemeden, Sistem havada, üstünde sayılar bulunan kocaman bir ekran yarattı.

Bunu anlaması yeterince kolaydı.  Muhtemelen az evvel bahsettiği geri sayımdı.  Mesaj devam etti.

...8, 7, 6...

Geri sayım devam etti.

“Dayanmak mı? Neye dayanmak?”

Jinwoo hayal kırıklığıyla bağırdı.  Elinde, eşya kutusundan çağırdı Casaka’nın Zehirli Dişi’ni çoktan tutmaya başlamıştı.  Rün Taşını eşya kutusuna geri koymuştu ve saklayamadığı Anında Yeniden Dönüş Taşı ise arka cebindeydi. 

Kalbi patlayacak gibiydi, ama savaş hazırlıklarını tamamlamıştı. 

Sung Jinwoo işte bu hâldeydi.

...4, 3, 2...

Jinwoo geri sayıma dik dik baktı, etrafını gözetledi.  Hızlıca sağa sola bakındı.  Bir şey başlamak üzereydi.  Ortamın havası büküldü ve eziş büzüş oldu.

Ne?

Sistem ilk defa duyguya benzer bir şey göstermişti, ama şu an şaşıracak vakit değildi.  Zamanlayıcı 0’ı gösterdiği an, odanın çeşitli yerlerinde geçitler çıkmaya başladı.

vooong-

vooong-

Yalnızca bir iki tane değillerdi.  Yakınında 6 tane vardı ve dahası da arkasında çıkıyordu.  O esnada zamanlayıcı ilerlemeye başaldı.

Sayım yeniden başlamıştı.  Bu sefer burada geçirdiği süreyi ölçüyordu.  Sınıf atlama puanları, süresine bağlıydı.  Sistem tam olarak net değildi, ama Jinwoo bu kadarını anlamıştı.

“Ne kadar çok dayanırsam, o kadar güçleneceğim.”

Daha doğrusu, daha güçlü bir sınıf seçecekti.  Böyle bir fırsatı kaçıramazdı.  HP ve MP’si nefes almasına yeterdi.

“Elimizden geldiğince çok dayanalım.”

Süre 3 saniyeyi gösterir göstermez, en yakınlardaki geçitlerden silahsız şövalyeler çıkmaya başladı.

tak tak tak

Zırhlı şövalyeler dizilmeye başlar başlamaz yer sallandı.  Zamanla donmuş gümüş bir dalga gibiydiler, Jinwoo’ya çarpmayı bekliyorlardı.  Bu baskıcı güce rağmen, Jinwoo’nun yüzünde bir gülümseme vardı.

“Eğer bu kadarlarsa, onları halledebilirim.”

Düşmanların seviyesi bu kadarcık olduğu için minnettardı.  O geçitlerden Ygritte gibi bir şey çıksaydı, yalnızca saniyeler boyunca dayanabilirdi.

“Kamuflaj”

Jinwoo kalan manasıyla Kamuflaj açtı.

Biraz fazla, ama durumu gözlemek için kullanacağım.

şuuuu-

Avcı ortalıktan kayboldu.  Ona doğru koşan şövalyelerin hepsi yavaşladı ve durdu.  Jinwoo’nun beklenmediği bir şey yaşandı.

Sistem uyarıyla bip sesi çıkardı.  Jinwoo kafasını sese doğru çevirdi.

“Ne?”

Geçitin tekinden çıkan büyücü, bir büyü yapmıştı.  Jinwoo başının üstünde göz şeklinde bir işaret gördü.  İşaret parladı ve Jinwoo’nun kamuflajı salındı.

“Siktir!”

Planları en baştan tepetakla olmuştu.

döner.

döner.

Ortadan kaybolduktan sonra hareketsiz kalan şövalyeler, bir anda Jinwoo’ya doğru koşmaya başladı.  Korku filmlerinden çıkma bir görüntüydü.  Gümüş dalga, adamın üstüne düştü.  Dişini sıktı ve kendisini hazırladı.

Dan!

Yumruğu bir şövalyenin kafasını uçurdu.  Kurban oracıkta yere yığıldı.

Jinwoo’nun gözlerinde bir ışık toplandı.

“Kana Susamışlık”

Korku etkileriyle birden fazla canavarı yavaşlatabilirdi, ama manası çoktan 90’a kadar düşmüştü.  “Kana Susamışlık”ın mana değeri 100’dü.  Bu yeteneği bir daha kullanamayacaktı.

“Böylece kendime bir dakika kazandım.”

Canavarların durumlarının düştüğü o bir dakika boyunca, Jinwoo acımasızca yok edebildiği kadar düşmanı yok etti.

Dan!

Çatırt!

Buum!

Kabuum!

Avcının korkutucu gücü karşısında, şövalyeler sağlı sollu eziliyordu.

Dan! Buum! Çatırt!

Ancak yeni şövalyelerin doğma hızı, Jinwoo’nun onları yok etme yeteneğini etkisiz kılıyordu.

tak tak tak

Bu çılgın katliamın ortasında Jinwoo saate baktı.

3 dakika 19 saniye.  Jinwoo bunun kaç puan ettiğini merak ediyordu.  Şimdi çıkarsa ne kazanırdı? Durum her geçen saniye daha da katlanılmaz oluyordu.  Geçitlerden çıkan şövalyeleri katletmeye devam etti.  Onlardan bir sürü yok etmişti, ama sayıları hâlâ sayılamayacak kadar çoktu.

“Uaaaaaah-!”

Jinwoo eninde sonunda şövalye yığınının altında kaldı.

Canının düştüğünü hissetmeye başladı.

“Peki ya süre?..”

5 dakika 8 saniye.  Dayabildiği kadar çok dayandı.

“...Hadi çıkalım.”

Boğucu şövalye yığınının altındaki Jinwoo, çaba göstererek arka cebine ulaştı.

Ama...

Düşer

Anında Yeniden Dönüş Taşı elinden kaydı.

Yuvarlanır

Yuvarlak taş bir şövalyenin topuğuyla tekmelendi ve uzaklara yuvarlandı.

“OLAMAZ!”

Jinwoo ellerini boşuna da olsa uzattı, ama şövalyeleri aşamadı.  Üstüne daha fazla şövalye bindi.  Nefes almak güçleşiyordu.

Bilincinin kapandığını hissetti.

Çatırt! Çatırt! Çatırt! Çatırt!

Üstünde tepişen şövalyelere rağmen Jinwoo bir yerlerden bir kahkaha duydu.

“Bu kadarını kendi başına mı indirdin?”

“...”

- “Neden daha güvenlisi varken, böyle tehlikeli bir yolu seçtin ki? Eğer bir E Seviye Avcı, B Seviye veya C Seviye bile olursa, bu inanılmaz şanslı olduğunu göstermez miydi?”

“...”

- “Sanırım değerin bu kadar.”

“...Kapa çeneni.”

- “Burada gebermenin sebebi sensin.”

Kapa! Çeneni!

BUUM!

Jinwoo’nun üstünde toplanan şövalyeler patlamayla geri uçtu.  Ölümün eşiğinde olmasına rağmen, Avcının gözleri hâlâ hayattaydı.  Azimle dolulardı.

“İşlerin böyle bitmesine izin vermeyeceğim.

Bu fırsatı nasıl kazandığını sanıyordu?

Hayır... Burada böyle bitmeyecekti.

Dünyanın dibinde olmanın nasıl bir his olduğunu biliyordu ve bu yüzden zirvede durmak istiyordu.  Zayıf birinin acısını herkesten daha iyi anlıyordu.  Hayatta kalmak için korkakça şeyler yapmıştı ve bunun sonucunda da dalga geçilmişti.

“E Seviyenin teki ne kadar yardımcı olabilir ki?”

“Cemiyetten bahsediyoruz, ama daha işe yarar birini gönderemezler miydi? Bu herif çok...”

“Takım arkadaşlarının arkasına saklanarak hayatta kalan serseri değil mi bu?”

Yalnızca hayalinde görebildiği zirve merdiveni, nihayet karşısına çıkmıştı.  Ondan yalnızca merdivene bakmasını ve hiçbir şey yapmamasını mı bekliyorlardı? İmkânı yoktu.

“...Hatırlıyorum.”

Kafasındaki ses.  “Onların” sesiydi.  Arkasından ona fısıldayan sesler.

Tabii, buyrun.  Gülün.

Sonuna dek çabalayacağım.

Canımın 10 veya 1 olmasının önemi yok.  Sonuna kadar savaşacağım.  Kemiklerim toz olana ve kaslarım yırtılana dek.

“UAAAH-!”

Jinwoo bedenini şövalyelere doğru fırlattı.

Bam!

Yumruğu ileri doğru uçtu.  Şövalyenin göğüs zırhı içe çöktü ve zırhı giyen kişi de havaya uçtu.  Tıpkı bovling topu gibi uçan beden, diğer şövalyeleri de devirdi.  Yılmayan şövalyeler ona bir kez daha saldırdılar.  Jinwoo daha fazla karşı koydu.

Dan! Bam! Buum!

Yumruklar. Dirsekler. Dizler. Ayaklar.

Jinwoo bedeninin her parçasını düşmana fırlattı.  Her saldırısında bir şövalye tıpkı oyuncak bebek gibi eciş bücüş oluyordu.

Uyarının dediği gibi vücudu yavaşlamaya başladı.  Ama Jinwoo’nun gözlerindeki ışık sönmemişti.  Şövalyeler bir veya iki darbeden sonra bile ayağa kalkabilir oldular.  Eğer tek bir saldırıda işleri bitmezse, ona iki defa saldıracaklardı.  Eğer iki saldırıda işleri bitmezse, bu sefer üç defa saldıracaklardı.  Dört defa.  Beş defa.

Çatırt!

Bu esnada bir çeşit sayım devam ediyordu.  Jinwoo dövüşe odaklanmıştı ve daha evvel fark etmemişti.

“Ne? Görev bitiyor mu?”

Azıcık topladığı umudu da hemen yok olmuştu.

Görev sayacı hâlâ yükseliyordu.  Karşısında olanlar, sayaçla alakasızdı.

“Ölümüme kalan süreyi mi sayıyorsun?”

Jinwoo böyle düşündü.  Sistemin onunla ilk kez konuştuğu anı hatırladı.  Eğer Oyuncu olmayı kabul etmezse, onu kalbini 0.02 saniyede durdurmakla tehdit etmişti.

Güzel.

Jinwoo’nun gözleri fal taşı gibi açıldı.

“Seni son saniyeye kadar kullanacağım.”

Dan! Kabuum!

İki şövalye daha ezildi.  Ancak dövüş ruhuna kıyasla, Jinwoo’nun bedeni tanınmaz hâldeydi.  Omuzlarındaki güç yok olmuştu.  Yavaşlayan yumrukları, artık şövalyelerin saldırılarını engelleyemiyordu.

Biri önden, biri arkadan geldi.

Bam!

Saldıran iki şövalyenin arasında kalan Jinwoo acıyla inledi.

“Ahh!”

Açığı kaçırmayan şövalyeler, Jinwoo’nun üstüne bir kez daha kapaklandı.  Birden fazla şövalye tarafından kapana kısılan Jinwoo, parmağını bile oynatamıyordu.

tak tak tak

Dahası gitgide daha fazla şövalye, Avcının üstüne çullanıyordu.  Gümüş dalga, gümüş bir dağa dönmüştü.  Jinwoo son nefesi olduğunu düşündüğü nefesi alıp verdi.

“Hah...” “Hah...”

Demek sonum geldi.

Jinwoo nasıl olduysa ufak bir açık bulmuştu ve ellerini gökyüzüne uzatmıştı.  Son anda yaptığı anlamsız bir hareketti.

Durum umutsuzdu.

Ama Jinwoo pes etmedi.

“Hayır, şimdi olmaz... Yalnızca... Biraz daha...”

Gökyüzüne kaldırdığı elinde yumruğunu sıktı. 

O an bilmediği geri sayım tamamlandı.