Kiraz Çiçeği Partisi - Kısım 2

“Vaaay, çok güzeller.”

Sonunda tamamen açmış kiraz çiçeklerine ilk yorumu Nell yapmıştı. Gül gibi kızarmış yapraklarının esen her rüzgarla dans edişi bana, uzun zaman önce ayrıldığım ülkemi hatırlatmıştı.

“Çok pembeler!” dedi Shii.

“Ve güzel,” diye ekledi Enne.

“Ha? Bu ağaçlar yeni olmalı. Daha önceden burada olduklarını sanmıyorum.”

Atmosferin tadını çıkaran sadece biz değildik. Kızlar da--en azından çoğu--tadını çıkarıyordu. Vampir kız, aykırı olan bir şey varmış hissiyle boğuşmakla fazla meşgul olduğundan önünde serili olan manzaraya dikkat verememişti.

“İyi gördün Illuna,” dedim. “Bahçenin daha iyi görünmesi için son dakikada birkaç ağaç daha yerleştirdim.”

Daha spesifik olmak gerekirse, güzel görünmesi için bahçeyi genişlettim ve yeniden düzenledim. Anlayacağınız üzere çocuklar, gerçek bir iblis lordu olmak için her bir zerrenizi vermeniz gerekir. Ne kadar küçük olursa olsun, hiçbir detay atlanmamalı. Ve kiraz çiçeği partileri söz konusuysa, ilk adım her şeyin dibine kadar tablo gibi göründüğünden emin olmaktı.

“Ağaçlara bakmaya bu kadar zaman harcamayın,” diye azarladı Lefi. “Hazırlıkları henüz tamamlamadık.”

“Tamam.”

“...Öğle yemeği iyi görünüyordu. Sabırsızlanıyorum.”

Her ne kadar Illuna, Nell ve Shii olumlu tepkiler vermiş olsa da Enne ejderhayı duyamayacak kadar hayallere dalmıştı. Zihni hala mutfaktan gördüğü şeye takılı kalmıştı.

“Bana yardımcı olur musun efendim? Piknik örtüsünün diğer tarafından tutacak birisine ihtiyacım var.”

“Geliyorum.”

Yanına doğru ilerledim ve iyice yaymak için piknik örtüsü olarak kullandığımız geniş battaniyenin bir tarafını tuttum. Tam Lyuu öteki tarafından tutacakken üç heyula kızların en büyükleri telekinezi kullanarak örtüyü ondan uzaklaştırdı.

“Hayır, havada uçuyor! Öyle korktum ki! Her neyse, bir kez daha ona uzanmaya çalışacağım. Ne yanlış gidebilir ki?” İki saniyelik monologu bittikten sonra, sanki onun berbat teşviğinin ardından heyulanın devamını getireceğini bekliyormuş gibi, beklentili bir şekilde Rei’ye baktı. Lyuu... lütfen. Bu sahte ver berbattı ve bunu biliyorsun.

Rei ve ben birbirimize baktık ama ne yazık ki ikimiz de bir şey bulamayınca omuzlarımızı silkip başlarımızı sağa sola salladık.

“Imm... Bunu batırmış olabilirim. Hadi bir kez daha deneyelim,” dedi Lyuu.

“Pekala, onu duydun Rei. Ne diyorsun?”

Hayalet sanki “ah tamam, ama sadece bu seferlik,” dercesine iç çektikten sonra yine piknik örtüsünü uçurdu.

“Şeyyyy... Beni bekle canım. Sana zarar vermeyeceğim. Benimle zaman geçirmek gerçekten güzel olacak, söz veriyorum.”

“Yuuuuuuuh.” Diyerek onu protesto ettim. “Bu öyle berbattı ki yiyecek ayrıcalıklarını bugünlük alıyorum.”

“Nasıl ya!? Bu kötü bir şaka için büyük bir ceza değil mi?!”

“Bu kadar maskaralık yeter,” dedi Lefi. “İşinizi bitirmenizi bekliyoruz...”

“Acele edin. Açım,” diye ekledi çok sabırsız Enne.

“Doğru, benim hatam,” derken garip bir şekilde gülümsedim. “Pekala Lyuu, onları duydun. Oyalanmayı bırak da işimize bakalım.”

“Beni böyle suçlamak doğru değil efendim. Benim olduğu kadar senin de hatandı.”

Onunla tartışmayla uğramadım ve bunun yerine hana doğru baktım. Leila elinde koca bir sepetle dışarı henüz çıkmıştı. Görünüşe göre nihayet son rötuşları nihayet bitirmişti.

“Vay canına, o gerçekten ağır görünüyor! Senin yerine ben taşıyacağım!”

“Çok teşekkür ederim Illuna. Sallamadığından emin ol.”

“Tamam, olacağım!”

Vampir dikkatlice henüz serdiğimiz piknik örtüsüne doğru geldi ve öğle yemeğimizi üzerine koydu.

“Aaah! Bu gerçekten de ağırmış!”

Büyük boy bir termosu getiren Shii, “Çorba da öyle!” dedi.

“Kesinlikle öyle görünüyor!”

Illuna ayakkabılarını çıkardı, battaniyenin üzerine atladı ve yuvarlanmaya başladı. Shii hemen onu örnek aldı ve koca bir gülümsemeyle aynısını yaptı.

“Acele edin millet! Battaniye öyle rahat ki, daha fazla bekletirseniz uyuyakalacağım!” dedi Illuna.

“Eğer kimse gelmiyorsa burası benim olacak! Ve bir yanı ve diğer yanı da! Her tarafını gezecek ve yer yerini fethedeceğim!” Yapışkan, kollarını gittikleri yere kadar uzatmıştı.

“Eğer istediğin fetihse, o zaman sana cevap vereceğim. Bu diyarlar benim olacak!” Hiçbir şeyin devrilip dökülmediğinden emin olmak için yiyecekleri ve termosu kenara koyduktan sonra ben de aynısını yapmış ve bunu yaparken de kahkaha atmıştım.

“Sanırım çok geç olmadan kendime gerçekten bir yer bulmam gerek,” dedi Nell.

“Ben de,” dedi Lyuu.

İkisi doğrudan kollarıma dalmıştı, her biri bir koluma. Vücutlarının yumuşak sıcaklığının tadını daha iyi çıkarmak için ikisini de hemen kendime doğru çekmiştim. Mutluluk.

“Genç olanları anlayabiliyorum ama üçünüzün onları taklit etmesini beklemiyordum,” dedi Lefi, iç çekerek.

“Kuyruğun seni ele veriyor Lefi,” dedi Leila. “Onlara katılmak istediğini çok belli edercesine sağa sola oynuyor.”

“B-bu kesinlikle doğru değil!” dedi kızarmış ejderha.

“Öğle yemeği. Şimdi. Lütfen.”

Eğlenmeyen tek kişi Enne’di. Sabırsızca günlerdir beklediği yemeğe ulaşım istemeye devam etmişti. Üzgünüm Enne. Birazdan yiyeceksin. Söz veriyorum.

***

Şükürlerimizi belirttikten sonra çubuklarımızı aldık ve yemeye koyulduk.

Nell, “Ooh, bu yahni harika kokuyor. Denemek için sabırsızlanıyorum,” dedi.

“Yuki ve Lefi birlikte ellerinden gelenin en iyisini yaptılar!” diye açıkladı Illuna. “Sanırım Lefi başka kimsenin yenemeyeceği çok çok güçlü bir canavarı dövdü, ardından Yuki onu kesti ve bize bu çok çok lezzetli et parçasını hazırladı. Bu yemeği yapmak için o eti kullandık!”

“V-vay canına, şey... bu, bu yemeği inanılmaz lüks yapmaz mı? Soyluların bile böyle malzemelere erişimi yoktur...” Nell bu beklenmedik bilgiler karşısında nasıl tepki vereceğini bulmakta zorlanıyor gibiydi.

“Biraz şundan dene Nell!” Lyuu, kahramana bir parça Japon stili omletten vermişti. “Gerçekten iyi olduğuna söz veriyorum. Nasıl yapacağım konusunda uzun zaman harcadım.

Nell ilk lokmanın hemen ardından bir lokma daha almaya uzanmıştı.

“Vay canına Lyuu. Bu gerçekten iyi.”

“Öyle mi?” Kendim denemek için bir parça aldım. “Hmm. Vay be, gerçekten de öyle.”

Tadı yoğundu ama çok sert gelecek kadar da yoğun değildi. Hem tatlı hem ekşi tatlar, yemeğin inanılmaz kabarıklığı ile daha da artmıştı.

“Bunu duyduğumu gerçekten mutlu oldum,” dedi Lyuu gururlu bir kahkahayla. “Hele bir durun. Türlü türlü şeyler üzerine çalışmaya devam edecek ve bir gün Leila kadar iyi olacağım!”

“O zaman, tüm tekniklerimi sana iyice öğretmek zorundayım,” dedi koyun iblis. “Yemek pişirmek büyü yapmaya çok benziyor. Çok fazla teoriye dayanıyor ve lezzet bilimini anlamak, sana hayal edebileceğin herhangi bir sonucu kolaylıkla yapabilmeni sağlar. Hepsini iki kısa sene içerisinde hepsini sana ezberletebileceğimden eminim.”

“...Bir kez daha düşündüm de, sanırım bütün zor şeyleri sana bırakacağım. Çalışmak bana göre değil.”

“Bu bayağı hızlı bir fikir değişimiydi.”

İçten bir şekilde kahkaha attıktan sonra kulağımı, zindanın genç sakinleri arasındaki konuşmaya çevirdim.

Enne’in mutlu bir şekilde bir parça yahni etini kemirmesini izleyen Shii, “Lezzetli mi Enne?” diye sordu.

Enne, “Hı-hı. Çok. Sen de yemelisin.”

“Tamam! Çok fazla lezzetli şey olması beni gerçekten mutlu ediyor,” dedi Shii.

“Beni de! İçimi şarkı söyleme isteğiyle dolduruyor!” İlanının ardından Illuna bir ileri bir geri sallanmaya başlamıştı. “Mutlu, mutlu, çok mutluyum! Bu benim mutlu, mutlu, mutlu şarkım!”

“Illuna, sadece çok çok mutluyken söylediği şarkıyı söylüyor!” dedi Shii. “Hadi ona katılalım!”

Enne öneriyi kabul etti. Ve kısa süre sonra üç kız melodiye eşlik etmeye başladı ki her ne kadar hoş olsa da biraz uyumsuzdu. Heyula kızlar ağaçların etrafında oynamayı kesti ve arkadaşlarının üzerine inip şarkılarına uygun bir şekilde etraflarında döndüler. Ahh... Huzur. Harika, harika bir huzur.

“Bu iyi bir şarkı. Bunu kendin mi buldun?” diye sordu Nell.

“Evet evet! Yuki bana, mutlu olduğunda insanlara söylemem gerektiğini, böylece diğerlerinin de mutlu olacağını ve bunun beni daha da mutlu edeceğini söyledi! O yüzden ben de mutlu olmakla ilgili bir şarkı uydurdum!”

“Bu harika bir fikir. Sanırım ben de bugün burada olmaktan ne kadar mutlu olduğumu size söylemeliyim,” dedi Nell. “Herkesle birlikte olmak beni hep neşelendiriyor.”

“Aynı şekilde hissediyorum,” dedim ona sarılırken.

“Biraz kıskandım ama Nell buralarda pek olmadığından şikayet etmeyeceğim,” dedi Lyuu. “Bunu, çok güzel koktuğu için Lefi’ye sarılarak telafi edeceğim!”

“O zaman ben de Leila’ya sarılacağım. Vücudu hem yumuşak hem güzel,” dedi Lefi.

İltifatı dürüstçe takdir eden Leila, “Teşekkür ederim Lefi. Sen de tam sarılmalıksın,” dedi.

“Mutlu, mutlu, çok mutluyum! Bu benim mutlu, mutlu, mutlu şarkım!” Illuna şarkısını söylemeye devam etti.

“Aynı kelimeleri söyleyip duruyoruz ama bu yine de beni çok mutlu yapıyor!” dedi Shii.

Bütün parti kahkahaya boğuldu, rahatladık ve seyrek yapılan bu bahar etkinliğinin tadını çıkarmaya devam ettik.