Misafire Özel Hediye ve Hazırlıklar

Çalışmaya devam ettikçe Sieg’in kuksası şekillenmeye başladı.

“Biraz yamuk oldu.”
“Hayır, yeni başlayan birisi için iyi.”

Düzgün yarım daire şeklinde kap, balmumu ile cilalanarak tamamlanırdı.
Tamamlanan ilk ürün masaya yerleştirildiğinde hafifçe eğildi.
Ona içeceklerle doldurursak hala kullanılabileceğini söyledim, ancak Sieg sadece acı bir ifade oluşturdu.

“Bunu sen yaptığın için, bunu ailene hediye edelim. Bir tane daha yapacağım.”
“Olur mu? Bu önemli bir gelir kaynağı değil mi?”
“Sieg, bunun mutluluk getirdiği söylenir. Bu yüzden ebeveynlerinin sahip olmasını istiyorum.”
“……”
“Hadi bir mektupla beraber gönderelim.”

Hala endişeli görünen Sieg'i sırtına vurdum ve mektup kağıdı ile kalem almak için odama gittim.

Oturma odasına geri döndüğümde, Sieg kullandığımız kuksa ile yeni yaptığı kuksa'yı karşılaştırıyordu.

“Mutluluk getirmek, ha.”
“Evet. Ah, elindeki de evlilik kararlaştırıldıktan sonra oyulan bir tanesi.”
“!!”
“Özenle damarlı huş ağacından yapıldı……”
“Öyle miydi? Bilmiyordum.”
“İyi yapılmış, değil mi?”
“Evet teşekkür ederim…… Hmm, ne demem gerektiğini bilmiyorum.”
“Neden?”
“Bir kuksa yapmanın zor olduğunu da biliyorum.”

Ah, belki ona bundan bahsetmemeliydim.

Anında pişman oldum. Kendi gevşek dilimi lanetledim.

Sonunda, ne diyeceğimi bilmiyordum, bu yüzden yüzüm soluk kalmaya devam etti.

Sefil ifademi örtbas etmek için kötü bir girişim olabilirdi ama ona her zaman düşündüğüm şeyi söyledim.

“Mutluluğun için mümkün olan her şeyi yapmak istiyorum ve bu küçük iş hiçbir şey değil.”
“……”

Sieg nadir olan sorunlu bir ifade takınmıştı.
Ona böyle yapmak istememiştim, diye düşündüm.

İç karartıcı ruh hallerini sevmiyordum. Bu yüzden atmosferi değiştirmek için bir şey önerdim.

“Ailene bir mektup yazalım, Sieg.”
“Ah, doğru.”

Kuksalarımızı yumuşak bir bezle sardık ve onlara mektup koymaya karar verdik.

◇◇◇

Yavaş yavaş, zayıf ışığın olduğu zaman aralığı daha da uzadı. Kutup geceleri neredeyse bitmişti.

Ayrıca, Sieg’in meslektaşının ziyaret etme zamanı yaklaştı.
“Sieg, Teoporon ve ben gidip onunla buluşacağız.”
“Bu sana uyar mı?”
“Evet. Köpekler ve ren geyiği aynı hızda koşamaz.”

Gidip onunla buluşmak için, yakınımdaki komşumdan bir ren geyiği ödünç aldım. Üç yetişkin erkek varsa daha fazla ren geyiği olması gerekiyordu.
Sieg köpek kızaklarını kullanabiliyordu, ancak ren geyiği kızaklarıyla henüz nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Köpekler ve ren geyiği farklı hızlarda koşardı ve farklı dayanıklılığa sahipti. Dolayısıyla Sieg ve benim birlikte gitmemiz pratik değildi.

“Peki. O zaman ona sevimli bir beyaz ayı bulmasını söyleyen bir mesaj yazacağım.”
“Ohh, onu okursa bayılmaz mı?”
“Sadece Rango ailesinin başını görünce bayılırsa burada epeyce zor zaman geçirecektir.”
“Gerçekten mi?”
“Öyle.”

Bunu söylerken Sieg sinsice gülümsedi.

Eski meslektaşına nasıl bu kadar kötü davranıldığına güldüm, ama aynı zamanda birbirlerini ne kadar yakın gördüklerini görünce kıskandım.

Kutup geceleri bittiğinde, avlanma hayatı tekrar başlayacaktı.

Yakında misafirler gelecekti, bu yüzden avlanmak için daha fazla çaba harcıyordum. Uzun zamandır ilk defa misafirimiz vardı. Dahası misafir, Sieg ile tanışıyordu.

Bugün hedef bir geyikti, muhtemelen bu alandaki en büyük toynaklı hayvan türüydü. Kokmuyordu, bu yüzden bu bölgeyi ziyaret eden yabancılar için popüler bir av hayvanıydı.
Mevsim nedeniyle, az yiyecek vardı, bu yüzden normalden biraz daha zayıflardı. Yine de onun için lezzetli bir şey hazırlamak için Sieg ve ben uğraştık.

Avın kanı ısınmadan yakalandığında etin daha lezzetli olduğu söyleniyordu. Böylece, ormanın etrafına birçok tuzak koydum ama hiçbirine bir şey yakalanmadı. Bir köpeği severken Sieg’e bu tuzakların birine geldiği zaman onu avlamamız gerektiğini söyledim.

Köpeklere işaret verdim ve ikimiz gölgede saklandık.

Her halükarda yerden hareket etmemeye çalışıyorduk çünkü soğuktu.
Sieg de hareket edemeyeceğini biliyordu çünkü sessiz kalmak zorundaydı, bu yüzden yerde sürünemedi bile.

Soğuğa dayanamıyordum, göğüs cebimdeki alkol şişesinden bir yudum aldım. Güçlü içecek diş etlerime ve dilime zarar verdi, boğazıma yanma ısısı verdi.
Bir tüccardan ısıtma etkisi olduğu için satın aldığım bu alkol bir fiyaskoydu. Sıcaklıktan ziyade acıdan daha çok rahatsız oldum.
Bir sebepten dolayı sessiz kalıyordum ama sonunda şiddetle öksürdüm. Böyle bir ağrı için, Sieg sadece yumuşakça sırtımı okşadı.

Sieg'e bunun güçlü bir içecek olduğunu söyledim. Aldıktan sonra bir süre tereddüt etti ve bir yudum aldı. Öksürmeden içti. Gerçekten güçlü bir içecek olduğunu mırıldandı ve şişeyi geri verdi.

Bir saat sonra. Uzaklarda bir yerde, havlayan köpekleri duyabiliyordum. Bir geyik peşinde koşuyorlar gibiydi.

Sieg'e biraz geri dönmesini söyledim ve silahımı tutup köpekleri bekledim.
Bir süre bekledikten sonra bir geyiği kovalayan iki köpek belirdi.

Bir sonraki emir için düdüğümü üfledim. Sonra bir köpek geyiğin etrafında dolandı ve onu oracıkta durdurdu.

Şimdi ateş etme şansıydı. Önce Sieglinde ateş etti.

Tek atış.
Mermi geyiğin boynunu deldi. Aynı zamanda orası yaratığı tek seferde öldüren bir yerdi.

Geyik yere düştüğü anda köpeklere dağılmalarını emrettim, sonra düşmüş ava yaklaştım.

“Sieg, başardın.”
“Evet.”

Yaklaştım ve öldüğünü onayladım. Yakalanan geyik dişiydi, yaklaşık bir yaşındaydı.
En lezzetli et küçük dişilerinkiydi. Erkek olanlarda dengesiz bir şekilde tatsız yağ kümeleri vardı.

Avı hayranlıkla izlemek için vakit yoktu.
Çünkü kanı boşaltmak ve geyiği çabucak kesmek daha iyiydi.
Ormandaki eğimi kullanarak, eve götürürken boynundan kan akmasını sağladık.

Eve geldiğimizde avı kulübeye götürdük ve Teoporon'dan yardım istedik. Arka ayaklarını bağladık ve tavana asılı bir kancaya astık.

Dişi geyiğin kürkü güzelce parlıyordu. Daha sonra kullanmak için bacaklarından derisini yüzmeye başladım. Sieg sayesinde, normal zamanın yarısında yapabildim.

Birlikte deriyi yüzdükten sonra karnını büyük bir bıçakla yardık ve içini temizledik. Bu süreçte, içinde herhangi bir parazitin karaciğer veya safra kanalında olup olmadığını kontrol ettim, sonra da attım. Islak bir bezle eti temizledik. Sonra içine kar dolu bir torba yerleştirdik ve bir gece beklettik.

Ertesi gün eti parçalara ayırdım.
Kabaca vücudunu, sırtını, bacaklarını ve boynunu ayırdım. Daha sonra yaklaşık birkaç gün içinde olgunlaşıyordu, daha sonra daha fazla parçaya bölüyordum.
Normalde, mükemmel olması için yaklaşık bir ay bekletilmesi gerekiyordu, ancak maalesef misafirimiz iki hafta içinde gelecekti.

“Böylece, et konusunda bir endişemiz kalmadı.”
“Evet.”

Bunun dışında tavşan ve kuşları avladık ve onları kar altında dondurduk. Bir tane daha ren geyiği avlamayı önerdim, ama Sieg bunu yapmamı engelledi.

İki hafta içinde Sieg’in tanıdığı ile buluşacaktım.
Gelmeden önce limana kadar beş saat gittik, sonra Teoporon ile garip bir gece geçirdik.

Ertesi gün.
Feribot neredeyse gelecekti, bu yüzden iskelede beklemeye başladım.
Gelen misafir kimi arayacağını zaten bildiği için Teoporon'a onun bize geleceğini söyledim ve beklemeye devam ettik.

Birkaç dakika sonra.
Sonunda bir adam geldi ve bizimle konuştu.

“—— Hmm, eh, acaba siz Kont Levantret olabilir misiniz?”

Dilimizi biraz yetersiz konuşsa da adam, ferahlatıcı yaradılışa sahip, uzun boylu, sarı saçlı ve mavi gözlü bir adamdı.