Ek Bölüm: Ritzhard Bir Kadın Tarafından Çağrılıyor

** Zaman, Arno doğmadan önce Sieg’in ailesinin evinde kaldıkları zamandır.

Bugün dışarı çıkıyordum.
Ancak ayaklarım ağırdı.

Çünkü güzel kadınlarla buluşmak için dışarı çıkıyordum.
Dahası, bunu Sieg'den sakladığım için kendimi suçlu hissettim.

Gitmeden önce hala zamanım vardı, bu yüzden karımla biraz zaman geçirdim.

“Yani bugün arkadaşlarınla buluşacaksın?”
“Ah, evet.”

Sieg'den bilinçsizce bakışımı kaçırdım ve tavana baktım.

“Ritz.”
“Evet?”
“Gerçekten mi?”
“G-Gerçekten!”

Olabildiğince doğal davranmaya çalışıyordum ama sesim Sieg’in sorularından dolayı titriyordu.

Karşı taraf benden bu olayı mutlak bir sır olarak saklamamı istemişti.

“……Bugün…”
“Evet.”
“Her zamankinden daha yakışıklı mı görünüyorsun?”
“Büyükbabamın bana hediye ettiği kıyafetleri giyme fırsatım olmadığı için.”
“……”

Normalden daha iyi giyinen biri şüphe uyandırıyordu.
Sieg’in keskin bakışları beni hançer gibi deldi.
Huzursuz hissetmeye başladım, bu yüzden sandalyeden kalktım ve pencereye yöneldim.
Cebimden bir cep saati çıkarıp açtım.
Hareket saatine kadar hala biraz zaman vardı. Bir süre bu odada beklemem gerekiyordu.
Bugün gökyüzü açıktı. Masmavi gökyüzünde tek bir bulut bile yoktu.
Güzel hava vardı, elimle pencere eşiğinde mırıldandığımda, vücudum aniden arkadan itildi. Alnım cam pencereye çarptı.

“—— Hey!”
“……”

Görünüşe göre Sieg, varlığını gizleyip ve parmak ucunda yaklaşmıştı. Hiç fark etmedim.
Ve sonra beni arkamdan itti.
Kolumu sıkıca boynuma doğru büktü ve başka bir el sırtımda tutulan bileğimi sıkıca tutuyordu.
Kilit noktalara doğru şekilde basıldığı ve ağırlığı bende olduğu için hiç hareket edemedim. Gerçekten ordudan biriydi. İnsanları zapt etmeye alışkındı.

“S-Sieglinde-san, benim.”

İçerideki bebek şaşıracaktı, bu yüzden dolaylı şekilde sakin olmasını söyledim.
Ancak Sieg yanıt vermedi.
Sakinleşip tekrar hissettiğimde karnı bana baskı yapmamıştı. Bebeğe çok fazla stres oluyor diye rahatlamış bir şekilde iç çektim.
Genellikle, bu şekilde vücut teması kurunca heyecanlanırdım, ama mecazi olarak konuşursak bu ‘garip davranan bir şüphelinin tutuklanması’ydı. Hiç de hoş bir pozisyon değildi.

“Sieg-san, şimdi gitmeliyim.”

Karşı tarafın beğenisini kazanmak için çiçek falan almam gerekiyordu.
Erken çıksam bile şehirde kolayca vakit öldürebilirdim.

“E-En kısa zamanda eve döneceğim, yani…”
“……Baldızım bana söyledi…”
“Efendim?”

Korkunç bir sesle konuştu, bu yüzden vücudumun her yerinde titreme oldu.
Ne olabilir ki, bunu sorduğumda saçma bir şey söyledi.

“Erkeklerin yarısının eşlerinin hamileliği sırasında ilişkisinin olduğunu.”
”!?”

Bu, bilgi nereden geldi!? Soruşturma neredendi!? Sonunda bunu bağırmaya başladım.
Doğrusu, güzel bir kadınla buluşmak için dışarı çıkıyordum, ama onunla bir ilişkim yoktu. Bunu ona açıkça söylesem bile, Sieg’in tutuşu gevşemedi.

Ona dünyanın en iyisi olduğunu söyledim ama tutuşu daha da güçlendi.
Biraz canımı yaktı, ben de ‘Hey!’ diye bağırmaya başladım. O anda, tutuşu gevşedi.

“……”
“……”

Hayatımda sırtımı dönmekten korktuğum bir an olmuş muydu?

Donmuş haldeyken adımı kısık bir sesle söyledi, ben de arkamı döndüm.

Onun yüzünü gördükten sonra, ‘Hey!’ diye bağırdım. Bir kez daha.

Sieg’in gözleri dolmuştu. Gözleri gözyaşlarıyla doluydu, bir göz kırpması bile onların sular altında kalmasına neden olabilirdi.

Çok kırılgan bir ifadeydi, daha önce hiç görmemiştim.
Kafamın arkasından parçalanmış gibi bir şok hissettim.

“Ü-Üzgünüm!”

Yüksek sesle düzgün bir şekilde özür diledim ve alnımın yere değmesine izin vererek yerde secde ettim.
Daha sonra bugün buluştuğum kişinin ayrıntılarını ve bunun nasıl olduğunu anlattım.

◇◇◇

Sakinleşip yan yana oturduktan sonra konuştum.
Bugün bulaşacağım kişi Sieg’in kuzeni Hildegard von Hertling idi.
Geçen gün evliliğine karar verilmişti.
Birkaç gün önce ondan bir mektup geldi. Onunla tanışmamı ve yakınmasına izin vermemi istedi.

“Affedersin. Kuzeninin beni iyi bir insan olarak görmesinin güzel olacağını düşündüm, bu yüzden her zamankinden daha çok giyinmeye odaklandım.”
“……Demek bu yüzden.”

Ayrıca Sieg'e söylemememi söylemişti. Bunu söylerse Sieg’in hoşuna gitmeyeceğinden rahatsız olurdu.

Sieg yere bakarken hareket etmeyi bıraktı.
Bu durumlarda ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
Sadece üzüldüm.

Bunu yaparken benim için dışarı çıkma vaktim gelmişti. Ancak, şimdi dışarı çıkmamın benim için uygun olup olmadığına üzüldüm.

Her ihtimale karşı, bir kez daha uğradım.

“Şey, Sieg-san, şimdi gitmeliyim.”
“Ben de geleceğim.”
“He!?”
“Onunla nerede buluşuyorsunuz?”
“Ah, şey……”
“Nerede?”
“Ş-Şehrin kafesi.”

Şaşırtıcı bir şekilde, Sieg, ‘kuzenim çok güzel, bu yüzden onunla yalnız buluşmana izin vermek istemiyorum’ dedi.
Yanında bir hizmetçinin eşlik ettiği, evlenmemiş bir kadın olduğunu söylememe rağmen elimi bırakmadı.

It’s probably just me getting verbally bashed up by her cousin.

Muhtemelen kuzeni tarafından dayak yiyecek olan bendim.
En ufak bir endişem yoktu.
Aksine, Sieg gelirse diğer taraf yine hüsranla eve dönecekti.

Bu yüzden Sieg'in evde beklemesi iyi olurdu.

“Sieg.”
”……”

Elini okşayarak yakında döneceğim dediğimde elimi bıraktı.

Böyle ayrılmak kötü hissettirdiği için ona veda öpücüğü vermek için yanına gittim.
Dudaklarım onun yanağına değemeden, uysal Sieg beni uzaklaştırdı.
Düşünceli davrandığım halde hala nefret edildiğim için şok olmuştum, ama beni tamamen reddetmiyordu.

Kulağına sevgi sözleri fısıldadığım an yanakları kırmızıya boyanmıştı. Gözleri sımsıkı kapalı Sieg en sevimli olanıydı. Dudaklarını öptüm.

Üzgün olmama rağmen dışarı çıktım. Sonuçta ayak sesleri ağırdı.

Kuzen çoktan, belirlediğimiz kafedeydi.
O çekici bir güzeldi, bunu uzaktan anlayabiliyordum. Ona eşlik eden üç hizmetçisi vardı.

“Ah, merhaba~ İyi günler.”

Dükkana koştum ve şapkamı çıkarırken kuzeni hızlıca selamladım.
Seninle tanışmak istiyordum, bunu kısık bir sesle söylediğimde bana baktı.

“Otur.”
“Evet teşekkür ederim.”

Hafifçe gülümserken oturdum.
Siparişi almaya gelen garsona meyve suyu istediğimi söyledim. Sonra kınayıcı bir ses tonuyla, ‘Bir centilmen olduğunda bunu sipariş ediyorsun.’ dedi.
Bir beyefendinin içeceği neydi, ciddi ciddi düşündüm.

Önden gelen bakış beni delen tek bakış değildi.
Yukarıdan, kuzenin arkasında duran üç hizmetçinin bakışları bana yönelmişti. Onlar da Sieg-sama'ya hayran olan kadınlar olabilir miydi? Biraz korkutucuydu, bu yüzden onaylayamadım.

Garsonun getirdiği meyve suyu susuzluğumu giderdikten sonra ana konuya geçtim.

“Peki, ne istiyor olabilirsin?”
“Sieglinde-oneesama'nın hamile kaldığını duydum. Bu doğru mu?”
“Ah, şey, evet, çok şükür.”

Sieg, ona oneesama deniyordu. Bu beklenmedikti. Ayrıca ona ben de ‘oneesama’ demek istedim.
Onun kuzeniyle oynadığını hayal edince çok daha rahatlamış hissettim.
Belki de çok sırıttığım için sinirlendi. Tek yapabildiğim özür dilemekti.

“Seni affedemem……!”

Öfkeyle titreyen güzellikten daha önce hiç hissetmediğim bir korku hissettim.
Alnım neredeyse masaya çarpacak şekilde başımı eğdim ve sakinleşmesini bekledim.

“Oneesama'nın neyini sevmeye başladın?”
“!”
“Görünüşünden hoşlandığını söylemeye cüret etme.”

Tabii ilk görüşte aşık olmuştum.
Sieg'i gördüğüm an, düşündüğüm şey buydu, ‘O aradığım kişi. Onu buldum!’ ve vücudum doğal olarak hareket etti.
Bu, görünüşünü sevdiğim için ona evlenme teklif ettiğim anlamına mı geliyordu? Emin değildim.

Ancak kesin olarak söyleyebilirdim.

“……Sieg ile ilgili her şeyi seviyorum.”

Ona göstermediğim bütün kalbimi kuzene gösterdim.
Ortada biraz kekelediğim için utandım ama üstesinden gelebildim.

“……Ve işte böyle.”
“……”

Kuzen yüzünün yarısını kaplayan yelpazesini açtı, bu yüzden ifadesini söyleyemedim.
Ancak, delici bakışları artık hissetmedim, bu affedildiğim anlamına mı geliyordu?

“Ah, şey, bunun dışında başka sorunuz var mı?”
“……kayeler.”
“Pardon?”
“Oneesama hakkında hikayeleri dinlemek istiyorum.”
“!”

Bana Sieg'in son zamanlarda ne yaptığını öğrenmek istediğini söyledi.
Uzak diyarda nasıl olduğunu memnuniyetle anlattım.

Sieg’in köyün kadınlarını nasıl büyülediğini, Emmerich'i döner tekme ile nasıl karşıladığını, öfkeli bir ren geyiğini nasıl durdurduğunu, çok uzaktaki bir geyiği nasıl usta silah becerileriyle vurduğunu, ona böyle hikayeleri anlattım.
Kuzeni neşeyle dinledi.

“Bu iyi. Oneesama, yabancı bir ülkede kendini dizginlemek zorunda kalmadan rahat bir yaşam buldu.”

Böyle söyledi,
Sieg, bir hanımefendi olarak herhangi bir eğitim almadığı için bir asilzadenin karısı olamazdı.
İyi gidiyor olsa bile kuzeni, Sieg'in kendini her gün tutacağından endişeliydi.

“Kesinlikle yabancı bir ülkede zor bir hayat yaşadığını düşünmüştüm… Ancak bu benim hatamdı.”

Başından beri, Sieg ile buluşmaktan korkuyordu, diye mırıldandı.
Görünüşe göre, Sieg'in yabancı bir ülkede yaşamanın zorlu ortamında solup gideceğinden endişeliydi.
Ayrıca, Sieg'in nasıl evlenmeye geldiğini öğrenmek için babasını rahatsız etmişti. Sieg'in onun yüzünden kendisini istenmeyen bir evliliğe sürüklemiş olabileceğinden endişeliydi.

Kuzeni, Sieg'in nasıl yaşadığını duyduktan sonra gülümsedi. Ben de rahatlamış hissettim.

Ondan sonra, Sieg'in askerlik yaptığı yıllar boyunca kahramanlıklarını dinledim. Sonunda, sadece sevdiğimiz kişi için endişelendik.

Güneş batmaya başladığında geldim.

“Hey!”
“Ne oldu?”
“Doğrusunu istersen……”

Gelmeden hemen önce Sieg tarafından suçüstü yakalandığımı itiraf ettim.

“Tanrım, bu büyük bir sorun!”

Bunu söyledikten sonra kuzen Hildegard-san beni eve kadar takip etti.
Sieg’in yüzünü görünce ağlamaya başladı.
Titreyen bir sesle, kendisiyle buluşmaya cesaret edemediğini söyledi.
Ayrıca bugün için de özür diledi.
Sieg nazikçe Hildegard-san'ı kucakladı ve başını okşadı. Kardeş sevgisinden etkilendiğimi hissettim.

Fırtına geçtikten sonra Sieg'den bir kez daha özür diledim.

“Sieg, şey, üzgünüm.”
“Hayır, neler olduğunu anladım.”
“……Evet.”

Sieg ayrıca benden şüphelendiği için de üzgün olduğunu söyledi.

“Hildegard çok güzeldir, yani…”

Dikkatimin dağılacağı için huzursuzdu.

Çekici kızıl saçlarını yanağından aldım ve kulağına fısıldadım.

“……Sieg'den başka hiçbir kadını görmüyorum.”

Sürekli utanç içinde aşağıya bakan Sieg'e baktım.

Böylece, Sieg ve kuzeninin sorunundan güvenle kurtulabildim.

Ayrıca bu, Sieg'i bir daha asla ağlatmamaya karar verdiğim günün hikayesiydi.