Öfkeli Bizona Karşı (2)

“Burası değil mi?” (Lucy)

Bakışlarımı Lucy'nin işaret ettiği yere yönlendiriyordum.

“Nerede?” (Emily)

“Göremiyorum,” dedi Jean gözlerini kısarak.

“Hadi [Ön Sezi] kullanalım.” (Makoto)

Beceriyi kullandım ve kesinlikle inek gibi görünen küçük bir nokta görüyordum.

Algılama menzilimin dışında, bu yüzden hedef olup olmadığını söyleyemezdim.

“Çok uzaklardan bir şeyler görebildiğin için çok etkilendim.” (Makoto)

Ön Sezi’yle bile iyi göremedim.

“Ne de olsa elflerin iyi görme yeteneği var!” (Lucy)

Lucy göğsünü kabartıyordu.

“Peki, ne yapacağız?” (Makoto)

Herkese soruyordum.

“Büyüm ile onu patlatacağım!” (Lucy)

Lucy kollarını açtı.

“Buradan yaklaşık 500 metre. Vurabilir misin?” (Jean)

Jean bunu kuşkuyla söylüyordu.

“İmkansız.” (Emily)

Emily güvenle onu savundu.

“Sizin neyiniz var?! Burada uzun mesafeden saldırabilecek tek kişi benim, değil mi?!” (Lucy)

Lucy'nin kafasından buhar çıkıyordu.

“Sonuçta Lucy’nin büyüsünde kontrol yok.” (Makoto)

Lucy'nin büyüsünü çok defa görmüştüm yani bunu söyleyebilirdim.

Bu mesafe onun için imkansızdı.

“Yem gibi davranacağım.” (Makoto)

Hançerimi kılıfından çıkardım ve bir duruş sergiledim.

“Ne de olsa bu sefer saldırı bölümünde kullanılmayacağım.” (Makoto)

Bugün açık bir gökyüzü vardı.

Görüş alanı içinde hiçbir bulut ve su kenarı yoktu.

Hançerim ve büyümle, büyük bir vücuda sahip olan şiddetli bizonlara karşı etkili saldırılar yapamazdım.

“Makoto, iyi misin?” (Lucy)

Lucy endişeli görünüyordu.

“Bir şekilde idare etmek için becerilerimi kullanacağım. Onu buraya çektiğimde Lucy onu büyüsü ile zayıflatacak ve Jean son darbeyi kılıç büyüsüyle vuracak.” (Makoto)

“Lucy ve Jean'i saldırı ve büyü gücüyle güçlendireceğim.” (Emily)

“O zaman plan kararlaştırıldı. Lucy, yoğunlaştığından emin ol.” (Makoto)

“Bekle, sana fiziksel bir savunma büyüsü yapacağım.” (Emily)

Emily bana bir destek büyüsü yaptı.

Tamam, sonra yola koyuldum.

[Gizlilik] kullanıyordum ve yavaş yavaş Öfkeli Bizona doğru ilerliyordum.

Ona yaklaştıkça, dev gövdesi daha da netleşiyordu.

Öfkeli Bizon orta büyüklükte bir otobüs kadar büyüktü. Sanki bir darbesiyle bir insanı yaprak gibi savuracak gibi görünüyordu.

Henüz beni fark etmemiş gibi görünüyordu, çim üzerinde yavaşça sürünüyordum.

Lucy'nin yoğunlaşması bitmek üzereydi, sanırım?

Geriye baktığımda Jean elini kaldırdı.

Hazırlıkların tamamlandığının işaretiydi.

Tamam. 

[Gizlilik], serbest.

Öfkeli Bizon bana doğru baktı.

Beni fark etti, ha.

Ama şimdi sadece bana karşı tedbirliydi.

Ayaklarımın etrafından bir taş alıp [Mermi]'yi etkinleştiriyorum.

Bu bir gezgin yeteneğiydi ve attığınız şeylerin kesinlikle isabet etmesini sağlardı.

Manadan tasarruf etmeye çalışırken sıklıkla kullandığım bir beceriydi.

“Urya!” (Makoto)

Taşı tam güçle ona doğru fırlattım.

“Saldır!” (Makoto)

Tam güçle atladığım taş, Öfkeli Bizonun burnunun ucuna çarptı.

‘Buoooo!’, Bir öfke kükremesi yankılanıyordu.

Buraya baktı.

Geliyordu!

[Kaçış]!

Yoldaşlarımın olduğu yere gidiyordum.

Öfkeli Bizon peşimden geliyordu.

Geh, düşündüğümden daha hızlıydı!

Bir devden bile daha hızlıydı.

Geçen sefer ormandaki gibi bir engel yoktu.

Böyle giderse beni yakalayacaktı.

Elimden bir şey gelmiyordu.

Öfkeli Bizona doğru döndüm.

Ooh, oldukça ezici bir manzaraydı.

Dev bir kütle bana doğru hücum ediyordu.

Bana vurursa tüm vücudumda kırıklar olacağına şüphe yoktu.

[Kaçınma]!

Bana ulaşmadan hemen önce yeteneğimi aktive ettim.

Tam önümden dev bir kütle geçiyordu.

Kendimi bir matador gibi hissediyordum.

Öfkeli Bizonun bundan kaçınma planını izliyordum.

Öfkeli Bizonun kafası… eh?

Geriye bakmıyor muydu?!

“Eh? Eeeh?!” (Lucy)

Lucy şaşkın bir ses çıkardı.

Öfkeli Bizon, kırmızı bir şey gördüğünde telaşlanıyordu.

Lucy kızıl saçlı ve kırmızı bir pelerin giyiyordu.

“Amanın…” (Makoto)

Görünüşe göre Lucy'yi beğenmişti.

“Geliyor!” (Jean)

Jean bağırdı.

“Hiih! [Ateş Topu]!” (Lucy)

Öfkeli Bizona doğru dev bir ateş topu fırlattı.

“Bu çok hızlıydı!” (Makoto)

Öfkeli Bizon düz bir çizgide koşuyordu ve çoğu zaman yönünü değiştirmiyordu. Bu nedenle, büyüyü o koştuğu sırada atarsanız vurma oranı neredeyse %100 olurdu.

Ama eğer koşmaya başlamadan önce ise bundan kaçabilirdi.

Öfkeli Bizon kolayca ateş topundan kaçtı.

Arka ayaklarını kırarak Lucy'ye bir kez daha hücum etmeye çalıştı.

“Awawawawa!” (Lucy)

“Hey, Lucy! Hemen tekrar yoğunlaşmaya başla!” (Emily)

Lucy paniklemişti ve Emily onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Ama bunu bu hızda zamanında yapmayacaktı.

Öfkeli Bizon başını indirdi ve hücuma hazırlandı. 

“Bu kötü, geliyor!” (Jean)

Jean kalkanını öne çıkardı, ancak bu onu engelleyemezdi.

Elinden bir şey gelmezdi.

Manamı şekillendiriyordum.

[Su Büyüsü: Buz Taban]! 

Öfkeli Bizonun ayaklarını dondurmaya çalıştım.

Öfkeli Bizon kaydı ve yere düştü.

Şaşkın bir 'Bumooo' kükremesi yankılandı.

“Bu sen miydin Makoto ?!” (Jean)

Jean bana doğru bağırıyordu.

“Evet! Ama ikinci kez yapamayacağım. Bunun için manam yok.” (Makoto)

“Ciddi misin?! Bu çok düşük bir mana!” (Jean)

“Kes artık!” (Makoto)

“Oi, Lucy! Bir kez daha ateş topu yap.” (Emily)

“T-Tamam.” (Lucy)

“[Rüzgar Kılıcı]!” (Jean)

Jean kılıcını salladı ve sihirli kılıç Öfkeli Bizonun yanına çarptı.

Bir kesilme sesi duyuldu ve Öfkeli Bizonun kanaması başladı.

Ama…

“Çok etkili görünmüyor.” (Makoto)

“Teknik olarak yardım sağlamak için uzun mesafeli bir büyü. Mermi olarak kullanabilmek için çok düşük hasarı var.” (Jean)

Jean utanarak söyledi.

Öfkeli Bizon enerjik görünüyordu.

Buraya doğru hücum etme isteğini gösterdiğinden nefes alması sertleşmişti.

Lucy'nin yoğunlaşmasının yarısı bile bitmedi.

“Pekala, iki gruba ayrılalım. Bir kez daha yem olacağım ve Jean, sen arkadan saldır.” (Makoto)

“P-Peki. Ama onu nasıl çekeceksin?” (Jean)

“Böyle!” (Makoto)

Öfkeli Bizona karşı bir tutum aldım ve ona doğru hücum ettim.

“O-Oi!” (Jean)

Jean telaşlı bir şekilde bağırıyordu.

Öfkeli Bizon bize karşı hücum ediyordu.

[Kaçınma]! Ve bunun üzerine!

[Su Büyüsü: Su Kılıcı]!

Son mana damlamamı sıkarak büyüyü aktive ettim ve Öfkeli Bizonun gözlerinden birini deldim.

‘Buooooo!’, acı dolu bir kükreme yankılandı.

“Ooh! Başardın!” (Jean)

Jean bunu endişe yokmuş gibi söylüyordu.

“Başaramadım. Sadece onu kızdırdım.” (Makoto)

Öfkeli Bizon öfkesini arttırarak bana doğru hücum ediyordu.

Gözlerinden birini kaybetmesi nedeniyle biraz sallanıyordu.

Bununla kaçmayı başarabilmeliydim.

“Artık gerçekten manam bitti! Jean, sana bırakıyorum!” (Makoto)

“Gerçekten bir büyücü müsün?! Tamam, anladım.” (Jean)

Jean, kalkanını öne doğru aldı ve Öfkeli Bizonu yanından yakaladı.

*Bam!*

Ağır bir çarpışma sesi yankılanıyordu ve canavar sendeliyordu.

Bu bir kalkan becerisi, ha.

Onun güzel bir yeteneği vardı.

“Yoğunlaşmayı bitirdim!” (Lucy)

Lucy bağırdı.

Jean ve ben aceleyle düşmandan uzaklaşmaya başladık.

“[Ateş Topu]!” (Lucy)

Öfkeli Bizon, Jean’in becerisinin dolayı sersemledi.

Bundan kaçınamazdı.

Çılgın dev ateş topu, Öfkeli Bizonun dev bedenini tamamen kapladı.

*Whooom!* bir yangın yükseldi.

‘Bumoooo!’, Öfkeli Bizonun acı çığlığı yankılanıyordu.

“Lucy'nin büyüsü inanılmaz…” (Emily)

Emily içini çekerek söylüyordu.

“Parlayacak bir anım yoktu…”, Jean mırıldanıyordu.

Hayır, orada iyi bir iş çıkardın.

“Hmph, değil mi?!” (Lucy)

Lucy kendini beğenmiş gibi davranıyordu.

“Ancak hedef canlı bir şekilde yanıyor. Bu şekilde satamayacağız.” (Makoto)

Bunu küçük bir değişiklik yaparak yapmamız gerekiyordu, bu yüzden aşırıya kaçmadık mı?

“Postu iyi değil. Ancak içi ve kemikleri de malzeme olarak değerli, bu yüzden satın alacak insanlar olmalı... muhtemelen.” (Jean)

Jean emin gözükmüyordu.

Oi oi, bu iyi olacak mı?

“Acıktım. Bu şeyi yiyemez miyiz?” (Lucy)

Lucy vahşi bir şey söyledi.

Güzel bir kavrulmuş et kokusu olduğu doğruydu.

“Hey, karnına zarar vereceksin, biliyor musun?” (Emily)

Emily sağduyu ile karşılık verdi.

“Loncaya rapor edelim. Canavarın satışı ve nakliyesi için bir talepte bulunmak zorundayız.” (Makoto)

Büyük boyutlu bir canavar boyun eğdirildiğinde ve onu loncaya bildirdiğinizde, taşıyabilir ve değer biçebilirlerdi.

Jean'in bir iletişim cihazı var gibi görünüyordu, bu yüzden lonca ile temas kuracaktı.

Etrafta başka canavarlar olup olmadığını görmek için nöbet tutuyorduk.

Burada neredeyse hiç güçlü canavar yok, bu yüzden sorun çıkmazdı.

◇◇

Öfkeli Bizonu yendikten yaklaşık 10 dakika sonra Jean garip bir şey bulduğumuzu loncaya bildirmişti.

Algılama becerim alarm veriyordu.

Kafamın içinde yüksek bir alarm sesi duyuluyordu ve bu benim yüzümü sertleştirdi.

Bu sesin yüksekliği ilk defa bu kadar yüksekti.

Dev ile olan zamandan tamamen farklı bir seviyedeydi.

“Oi! Millet, tehlikeli bir düşman geliyor.” (Makoto)

Herkesin temkinli olmasını istiyordum.

“Eh? Makoto, ne diyorsun sen?” (Lucy)

“Bu doğru mu Makoto?!” (Jean)

“Çevrenize karşı dikkatli olun! Buralarda bir şey olmalı!” (Makoto)

Bulunduğum yeri sahip olduğum beceriler ile aramaya başladım.

“Ah! Şuna bakın!” (Lucy)

Lucy'nin işaret ettiği yere baktım.

Oradan inanılmaz bir hızda bir şey üstümüze doğru hücum ediyordu.

“Olamaz! Bir Kızıl Akbaba mı?!” (Emily)

Emily çığlık attı.

Buraya doğru gelen Tehlike Düzeyi: Yüksek olan bir canavar, bir Kızıl Akbaba idi.