Yan Hikaye: Sefer Başlıyor

“Çıkmak üzere olduğumuz görev, eşi benzeri görülmemiş çapta bir görev!” Carlotta’nın sesi salonda kolayca ilerlemiş ve içinde toplanan iki yüz paladine ulaşmıştı. “Sonsuza kadar başarısızlık olarak addedilmemek için herhangi bir talihsizlik yaşanmadan bitmeli. Tüm ekipmanlarınızı tekrar kontrol edin ve hiçbir şey unutmadığınızdan emin olun. Unutursanız şişelerinizi size getirecek yeterince dadımız yok.”

Kalabalık gülüşmeler olmuş ancak kısa sürede kesilmişti. Her bir şövalye gözlerini ya kürsüde ya da arkasında bulunan konuşmacıda tutacak kadar disiplinliydi.

“Gururlanın beyler. Bugün adımızı tarihe kazıdığımız gün. Şimdi, harekete geçin!”

Komutan platformdan inerken şövalyelerin çoğundan tezahüratlar ve bağırışlar yükseldi ama kısa süre sonra sakinliklerini geri kazandılar. Sonrasında tüm birim salonu öyle organik bir şekilde terk etmeye başladı ki uzaktan tek bir yaratıkmış gibi zannedilebilirdi. Carlotta, eğitimlerinin ve tecrübelerinin sonuçlarını gördüğü için başını keyifle aşağı yukarı salladı.

Neredeyse her şey nizamiydi. Teçhizatları hazırdı ve moralleri en yüksek seviyedeydi. Bütün etkenler düşünüldüğünde, tecrübeli askeri endişelendiren tek bir şey vardı.

Nell. Kızın yüzündeki mutsuz ifade onu sabah ilk gördüğünden bu yana mutsuzluğunu koruyordu. Sanki kahraman düşüncelerde kaybolmuştu; canını sıkan şeye kafasına takılı kalmış ve onu alt edemiyormuş gibiydi.

Geçtiğimiz yıl boyunca gösterdiği gelişimi tarif etmek için söylenecek en uygun kelime çarpıcı olurdu. Bu ürkek genç, arkadaşlarının kabuslar görmesine sebep olacak yaratıklarla başa çıkma konusunda inanılmaz güvenilir bir asker olmuştu. Ve hepsini neşeyle yapmıştı. Nell önündeki iş silsilesinin her birini sırayla, itinayla yapar, ara vermeden zorlu bir görevden bir başkasına koşardı.

Fiziksel yetileri hep yüksekti. Yeni kavuştuğu zihinsel dayanıklılığıyla birleşince bu, onu Allysia’nın ihtiyaç duyduğu kahramana dönüştürmüştü. Ama henüz tamamen yetişkinlik olgunluğuna erişememiş genç bir kız olduğu gerçeği sürüyordu ve bu sadece zaman ve tecrübenin çözebileceği bir şeydi.

Carlotta kızı rahatlatmak ihtiyacı hissetmişti. Onun katılımı başarıları için çok kritikti ve zihinsel durumunun verebileceği net katkıya etkisinin büyük olacağı kesindi; bir şeyler yanlış gittiğinde bunu düzeltmek için Nell’in bütün dikkatinin gerekeceği muhtemeldi. Onun üstü ve genç meslektaşına göre bir yetişkin olarak, Nell’in endişelerinden kurtulmasına yardımcı olmak için sorumlu hissetti, genelde kendi kendine halleden birisi olduğunu bilmesine rağmen.

“Canını sıkan bir şey mi var?” Carlotta kaşları şu anda bile çatık olan Remiero’nun halefine yaklaştı.

“A-ah, merhaba Carlotta.” Nell irkilerek tepki verdi.

Hislerini gizlemede hiç iyi olmamıştı, diye düşündü paladin. “Konuşacak birine ihtiyacın varsa ben buradayım. Bütün gün bir şeye takılı kaldığını biliyorum.”

“Şey, tam olarak canımı sıktığını söyleyemem...” Tereddütle, Nell kendi kendine başını sallkadı ve açıklamaya başladı. “Ama sana danışmak istediğim bir şey var. Bana biraz tavsiye vermen sorun olur mu?”

“Tabii ki hayır.” Carlotta, Nell’in açılmasını daha kolay hale getirmek için bilinçli olarak ifadesini yumuşattı.

Ve kısa bir süre düşüncelerini toparladıktan sonra konuşmaya başladı.

“B-bana bir erkeği baştan çıkarmanın en iyi yolunu söyleyebilir misin!?”

“Tabii ki...?”

Carlotta’nın ilk tepkisi kendine güvenir bir şekilde konuşmak olmuştu ama zihni Nell’in sorusunu anlamaya başlayınca sonrasında şaşkınlığa dönüşmüştü; konuşmaları aniden beklentisinin çok dışında bir yöne çevrilmişti.

“D-doğrudan olmayı ve ona çocuk yapmak istediğimi söylemeyi düşündüm ama bu aslında doğru değil. Şu anda çocuk yapmak işime engel olur. Aman diyip doğrudan sormayı düşündüm ama bu onun benim şey... o şeyi yapmak istediğimi fark etmesini sağlardı ve onun benim edepsiz biri olmamı düşünmesini istemiyorum. E-en iyisi onun bana bu niyetle yaklaşması bence ama bunu ona nasıl sordurtmam gerektiğinden pek emin değilim.” Kelimeler ağzından bir kasırga gibi çıkmıştı.

Hiçbir fikrim yok. Neden bana soruyorsun...? Carlotta ilk izlenimini dile getirmek için ağzını açtı ama kelimeler dökülmeden durdu. Konuşmayı başlatmaya iten amaca ulaşmak istiyorsa cevabında çok dikkatli olması gerektiğini fark etmişti. Komutanın ayırt edebildiği kadarıyla, bunu yapmanın en iyi yolu, böyle bir endişenin bir daha ortaya çıkmaması için sorunu kökünden çözmekti. Bu konu üzerinde ciddi düşünmek istediğinden kendine zaman kazanmak için bariz bir soru sordu.

“Maskeli’yi baştan çıkarmayı mı düşünüyorsun?”

“H-hı-hı.”

Carlotta’nın zihninden bir uyuşukluk hissi geçtikten sonra ardından hafif bir migren ağrısı geldi.

“İkinizin zaten evli olduğunu düşündüğümüzde, dürüst olman ve onu arzuların konusunda bilgilendirm en iyisidir derim.”

“Böyle şeyler konusunda bile mi?”

“Özellikle böyle konularda,” dedi Carlotta. “Eğer ona karşı dürüst olamazsan ilişkiniz narin ve kırılgan olur. Bu şekilde sonsuza kadar sürmez. En başından, evli çiftlerin fiziksel yakınlık kurmamasının sağlıklı olmadığına inanıyorum.” Kızın sırtına hafifçe vurdu. “Genelde erkekler önayak olsa da, bir kadının önayak olabilmesinde ve bazı durumlarda olması gerekmesinde bir sorun görmüyorum. Onun adım atmasını beklemek tek seçeneğin olmak zorunda değil.”

“Ggerçekten mi...?”

“Tabii ki.” Carlotta söylediklerinde emin değildi ama kararlı olmanın Nell’in kararsızlığını yatıştırmada en iyi seçimdi, bu yüzden görev uğuruna devam etti. “Bacaklarının arasında organ taşıyan her erkek senin gibi güzel birisinin ona sokulmasına bayılır. Açıkçası hemen bir çocuk yapmanı tercih etmeyiz ama gerçekten istediğin buysa sana tüm desteğimi vereceğimi garanti ederim.”

Nell, yine bütün enerjisini toplamış bir şekilde "M-merak etme, ben de henüz bir çocuk yapmayı planlamıyorum!” dedi. “Bunu onunla konuşmak çok utanç verici olacak ama sanırım denemek zorundayım. Sorunumu dinlediğin için teşekkür ederim!”

“Yardımcı olduğuma sevindim.”

Carlotta, kahramanı bir kez daha gözlemledikten ve işinin bittiği sonucuna vardıktan sonra mırıldandı. “Bu keyfini yerinde tutması için yeterli olmalı...”

Carlotta neredeyse Nell’in kişiliğindeki değişim konusunda yorum yapmak istemişti--daha cesur ve daha az utangaç olmuştu. Bir açıdan evlendiği maske giyen adama benzemeye başlamıştı--ama benzemiyordu.

Komutanın yüzündeki garip, bitkin gülümseme, değişim konusundaki düşünceleri konusunda söylenmesi gereken her şeyi söylüyordu.