Takatsuki Makoto İlk Zindanına Meydan Okuyor

Bu dünyaya geldiğimden beri ilk kez bir zindana girmiştim.

1 buçuk yıl olmuştu.

Biraz zaman almıştı.

Dürüst olmak gerekirse bir sürü zindana mümkün olan en kısa sürede meydan okumak istemiştim.

Ama bir zindana tek başına meydan okuyan ve sonra canavarlar tarafından kuşatılan bir büyücü çırağı… sadece düşünmek bile bana tüylerimi diken diken yapıyordu.

Sanki dileğim yerine getirilmiş gibi hissediyordum ve bu yüzden biraz heyecanlıydım.

“Bu etkileyici …” (Makoto)

“Vaaay, çok güzel.” (Lucy)

Lucy ben ses çıkardıktan sonra devam etti.

Mağaranın o sade girişinden bir süre ilerledikten sonra, şimdi zeminin, duvarların ve tavanın kristalden yapıldığı bir zindana gelmiştik.

Karanlık bir mağara hayal ediyordum ama beklentilerim suya düşmüştü.

Tüm zindanda loş bir ışık yayıldı ve mistik bir görüntü oluşturuyordu.

“Hooh, sanatsal.” (Fujiwara)

“Bunu da nadir buluyor musun Fuji-yan?” (Makoto)

“Evet, normal zindanlar daha ürkütücü bir atmosfer-desu zo havası verir. Burası fena değil.” (Fujiwara)

Bu benim ilk zindanımdı, ama öyle görünüyor ki nadir bir tanesine rastlamıştım.

“Burası güçlü bir büyücü tarafından yapılmış olmalıydı. Görünen düşmanların hepsi sihirli yaratıktı.” (Nina)

“Hm? Sihirli yaratıklar mı?” (Makoto)

Bu rahatsız ediciydi.

Büyülü yaratıklar, adının da belirttiği gibi, büyü tarafından yaratılan varlıklardı.

Ünlü olanları Golemlerdi.

Sihirli yaratıklar yüksek büyü direncine sahipti.

“Büyüm işe yarayacak mı…?” (Makoto)

Sihirli yaratıklara herhangi bir zarar veremeyeceğimi hissediyordum.

“Makoto, neşelen! Onları büyümle havaya uçuracağım!!” (Lucy)

“Lucy'nin zindanın içindeki büyüsü… kulağa korkutucu geliyor.” (Makoto)

Hepimizin net bir şekilde yakılacağını hissediyordum.

“Senin neyin var! Seni burada teselli etmeye çalışıyorum.” (Lucy)

“Hey sakin ol!” (Fuji-yan)

Fuji-yan ara buluculuk yapıyordu.

“Ah, düşmanlar geldi.” (Nina)

Nina-san işaret ediyordu.

Oradan insansı odun canavarlar geliyordu.

“Odun Golemleri mi?” (Makoto)

“Doğru. Daha önce topladığımız bilgilere bakılırsa bu zindan onların yuvası gibi görünüyor.” (Nina)

“Eğer odunsa onları ateşle yakabiliriz! Benim için parlama zamanı.” (Lucy)

“Oi, aptal, dur.” (Makoto)

Kollarını saran ve yoğunlaşmaya başlayan Lucy'nin ağzını kapattım.

“Hngh?! Ne yapıyorsun Makoto?” (Lucy)

“Nina-san onları bizim için yenecek gibi görünüyor.” (Makoto)

“Fufufu, ikiniz bunu kolay-desu zo bir şekilde yenebilir.” (Fujiwara)

“Gidiyorum~.” (Nina)

Biz konuşurken Nina-san oraya fırladı ve canavar grubuna doğru hücum etti.

Başlangıç koşusu olmadan sadece 10 metre mi atlamıştı?

“Nina-san, inanılmaz…” (Lucy)

Lucy ağzı açık bakıyordu.

Nina-san ani bir tekme attı.

*bang!* Araba kazasında olduğu gibi bir ses çıktı ve golem uzağa uçtu.

Uzağa uçan golem duvara çarptı ve parçalara ayrıldı.

Düşmanlar sadece yenilmeyi bekliyormuş gibi orada durmazlardı.

Nina'yı sanki onu durdurmaya çalışıyorlarmış gibi kuşattılar.

“Ona yardım etmemek sorun olur mu?” (Makoto)

“Hayır, hayır. O iyi.” (Fujiwara)

Fuji-yan'a sordum, ama arkadaşımın rahat bir ifadesi vardı.

“Hah!” (Nina)

Nina-san bir güç ile yere bastı ve çevreye şok dalgası gibi bir şey yayıldı.

Çevredeki golemler de etrafa uçtu.

“Bu… toprak büyüsü mü?” (Makoto)

Bana öyle geliyor ki Nina-san fiziksel tekniklerini sihirle birleştiriyordu.

Büyücü kavgacı gibi bir şeydi?

“Eh?! Bu bir büyü müydü?” (Lucy)

Lucy şaşkın bir ses çıkardı.

Büyücü neden fark etmiyordu?

“Nina-san da yoğunlaşmadan büyü yapabiliyordu…” (Lucy)

Şok geçiriyormuş gibi görünüyordu.

Yine de buna dikkat etmesini gerektiğini düşünmüyordum. Bunu düzeltmeliydim.

“Nina-dono yoğunlaşmadan büyü yapmıyor, biliyorsun”, ama Fuji-yan benden önce söyledi.

“Eh? Gerçekten mi?” (Lucy)

“Belirli bir eylem yapınca büyü otomatik olarak aktive olur - bu onun eğitiminin bir sonucudur. Yere basması bir şok dalgası oluşturuyor.” (Makoto)

“Bu kesinlikle doğru. Bunu bildiğin için çok etkilendim.” (Fujiwara)

Fuji-yan hayranlıkla söylüyordu.

Ne de olsa büyücüydüm. Birinin sadece bakarak bunu söyleyebileceğini düşündüm, ama… Lucy sanki hiç fark etmemiş gibiydi.

“O-O zaman! Ben de bunu taklit edebilir miyim?” (Lucy)

Bununla 3 dakikalık yoğunlaşmalarını azaltabileceğini mi düşünüyordu?

“Aura ile savaşabilir misin?” (Makoto)

“…Eh?” (Lucy)

Biz büyücülerin Mana dediği şeye kılıç ustaları ve dövüşçüler Aura diyordu.

Görünüşe göre bedenlerinde ya da silahlarında tutuyorlardı.

Orta seviye ve üst düzey kılıç ustalarının hepsi bunu kullanıyordu, bu yüzden Jean’de de bu şekilde olmalıydı.

Bunu Lucy'ye açıkladım.

“Jean’in rüzgar kılıcı aynı tipte.” (Makoto)

“Eh? Bu bir silah büyüsü değil mi?” (Lucy)

“Bu da bir tür büyü.” (Makoto)

Büyüden ziyade, savaş aurası kullanan bir teknik gibiydi.

“Nina-dono aynı tekniği büyülü bir dövüş ustası emrinde on binlerce kez uyguladığını söylemişti.” (Fujiwara)

“Rakamlar. Hem fiziksel hem de büyülü olan becerileri elde etmenin zorluğu, büyü yapmanın gerisinde kalmaz.” (Makoto)

“…A-Anladım.” (Lucy)

Kolay yoldan gidemezsin Lucy-san.

Büyülü bir kılıç ustası olmak istiyordum, bu yüzden bu alanı oldukça iyi araştırdım.

Öğrendiğim şey, mana miktarımla dövüş aurası kullanacak olsaydım 5 dakika içinde tükenip kalacaktım.

Aura ile savaşacak olsaydım en azından bir kılıcı sallayabilmek için vücudumu geliştirebileceğimi öğrenmiştim ama bu şekilde kullanmaktan vazgeçtim.

“Bitti.” (Nina)

5 dakika geçmişti.

Nina-san'ın eşsiz gücü ile, Odun Golemlerin hepsi parçalara ayrıldı.

“Çılgınca.” (Makoto)

Yani bu bir Gümüş Rütbesinin gücüydü.

“Nina-san, harikaydı.” (Lucy)

Lucy alkışlıyordu.

“Aferin, Nina-dono.” (Fujiwara)

“Bu kadarı kolaydı.” (Nina)

Nina-san bunu yaptıktan sonra terlemedi bile. 

“Bu şeyler zindan tarafından yeniden yapılır, bu yüzden bir süre sonra tekrar ortaya çıkarlar. Hızlı ilerlemeliyiz.” (Nina)

“Burada bize ihtiyaç olmadığını hissediyorum?” (Makoto)

“Hayır, hayır, böyle söyleme. Burada başka bir düşman olabilir.” (Fujiwara)

“Acaba…” (Makoto)

Zindanlar basittir ve normalde tek bir yoldan oluşurlardı.

Etrafta canavarların çıktığı tüneller vardı.

Sonsuz bir canavar dalgası mıydı?

Nina-san kolayca onlarla başa çıkabilirdi, ancak sayıları oldukça fazlaydı.

Her ihtimale karşı, son zamanda edindiğim Ruh Büyüsü ile su ürettim ve saldırmaya çalıştım, ancak düşmanlara yönelik saldırımın etkisi kötüydü.

10 Buz Okundan ziyade, Nina'nın tek bir tekmesi daha hızlıydı.

“Bu Makoto ve benim için imkansız olurdu.” (Lucy)

“Doğru. Onları büyümle yenemem ve sen de art arda ateş edemezsin, bu yüzden sayıları tarafından etrafımız sarılırdı ve kaybetmiş olurduk.” (Makoto)

Bunu gelecek için bir ders olarak ele alıyordum.

“Bu sayılara rağmen çok saçma.” (Lucy)

Gerçekten hiçbir şey yapmayan Lucy sıkılmış gibi görünüyordu.

“Bu birçok golem yapmak ve onları kontrol etmek oldukça fazla mana gerektirir. Bu zindanın güç kaynağı olan şeyin oldukça değerli olması ihtimali var.” (Fujiwara)

Fuji-yan eğleniyor gibi görünüyordu.

“Nina-san, ne kadar araştırdın?” (Makoto)

Nina-san ile konuştum.

Daha yeni bir grup canavarı yendi.

“Buradan daha aşağıya inen bir merdiven var, oraya kadar.” (Nina)

Ve tam söylediği gibi, bu yolun sonunda aşağı inen büyük merdivenler vardı.

Merdivenler uzunca bir süre devam ediyordu, ancak düşmanlar ortalıkta yoktu.

Merdivenlerin sonuna ulaştıktan sonra açık bir alana vardık ve büyük bir kapı görüyorduk.

Görünüşe göre bu tesisin en derin kısmına yakındık.

“Problem kapının önündeki şey.” (Makoto)

“Doğru.” (Fujiwara)

Algılama becerim bir süredir çalışıyordu.

Orada uzanmış Kızıl Akbaba kadar büyük bir canavar vardı.