Takatsuki Makoto Dağlık’ın Soylularıyla Konuşuyor

Gümüş Kanatların birleşimindeki Dağlık Kalesi.

Dağlık Kalesi'nin en yüksek katından bir kat daha alçak.

En yüksek kat, sadece kraliyet ailesinin girebileceği bir yerdi.

Başka bir deyişle, burası kraliyet ailesi dışında en yüksek konumda bulunan insanların bir araya geldiği yerdi.

(Hmm, kimin kim olduğunu bilmiyorum, Prenses Sofia.) (Makoto)

(… Sana sadece bir kez daha söylüyorum tamam mı, Kahraman Makoto?) (Sofia)

Prenses Sofia ile alçak sesle konuşuyordum.

Dağlık’ın ilk prensi Gaius Dağlık.

İkinci prens, Julian Dağlık.

İkinci prenses Noel Althena Dağlık. Güneş Tanrıçası Althena Kilisesi'nin şu anki kardinali.

Althena Kilisesi’nin Papa’sı, Roma Borgia.

Doğu Bölgesi Başkanı, Büyük Dük, Mihael Rolland.

Batı Bölgesi Başkanı, Büyük Dük, Marco Beyaz Hane.

Güney Bölgesi Başkanı, Büyük Dük, Lorenzo Belize.

Kuzey Bölgesi Başkanı, Büyük Dük, Bartolomeo Valentine.

Başbakan Victorio Whitefeather.

Güneş Şövalye Generali, Yuwein Bloodnock.

Dağlık’ın liderleri yuvarlak masa etrafında oturuyordu.

(Onları şimdi ezberledin mi?) (Sofia)

(… Bu imkansız, Prenses Sofia.) (Makoto)

(Haah, anladım. Sana daha sonra tekrar öğreteceğim.) (Sofia)

Prenses Sofia bunu bir iç çekiş ve biraz mutlu bir görüntü ile söyledi.

Bana kötü notları olan bir çocukmuşum gibi bakıyordu…

Bütün bu insanları aynı anda hatırlamamın bir yolu yoktu.

Onlara tekrar baktım.

Bu yüksek sınıf insanlar iyi bir ruh halinde görünmüyordu.

“Majestelerine ne oldu?” 

Elini çenesinde tutan Büyük Düklerden biri konuştu.

“Majesteleri iyi hissetmiyor. Bugünkü toplantıya katılamayacak.” 

Başbakan cevap verdi.

“Yine mi? Majesteleri gerçekten zor zamanlar geçiriyor.” 

“Burada olmayan diğer kişi... Büyük Bilge-sama'nın burada olmaması artık normal, değil mi?” 

Büyük Bilge-sama sürekli ekiyordu anlaşılan.

Bu izlenimi veriyordu.

“Değerli zamanımızı harcayarak ne hakkında konuşmak istedin Noel?” 

Acele eden ve başlamasını ima eden kişi ilk prens idi.

Söylenilenlere göre, kız kardeşine karşı oldukça kabaydı.

“Bununla ilgili olarak Sofia-sama bu konuda konuşacak.” (Noel)

Prenses Noel buraya baktı ve gülümsedi.

“Aah ben de orada kimin oturduğunu merak ediyordum. Yani komşu küçük ülkenin prensesiydi ha?” 

Büyük Düklerden biri keyifsizce dedi.

“Onları hafife alma. Sonuçta o küçük ülkenin büyücüsüne karşı kaybeden bir Kahraman-dono'muz var, kukuku.” 

“Marco-dono, ne demeye çalışıyorsun?” 

“Hayır, hiçbir şey, Bartolomeo-dono. Efendi Geralt iyiler mi?” 

“…”

Nedense buraya baktı.

Prenses Sofia’nın ifadesi değişmiyordu.

Vay canına, stresten karnım bile ağrıyordu. Gitmek istiyordum.

Aah, neden böyle bir karmaşaya dönüşmüştü?

◇Birkaç saat önce◇

Döndüğümde Fuji-yan, Nina-san ve Prenses Sofia vardı.

Lucy hala Büyük Bilge-sama'nın yanında mıydı?

Son zamanlarda antrenmanlarında çok çalışıyordu.

Fuji-yan olduğum yere doğru koştu.

“Geri döndüm Fuji-yan.” (Makoto)

“Demek döndün! Şu anki isyana kimin öncülük ettiğini öğrendim Takki-dono.” (Fuji)

“Bu çok hızlı olmadı mı, Fujiwara-kun?!” (Aya)

Sa-san şaşırmış bir şekilde sesini yükseltti.

Evet.

Nuh-sama'dan haber aldım, ama Fuji-yan'ın bilgileri böyle toplanması adil değildi.

“Efendi Fujiwara gerçekten yetenekli.” (Sofia)

Konuşmaya Prenses Sofia da katıldı.

“Prenses Sofia, neden buradasınız?” (Makoto)

“Daha sonra Dağlık Kalesi'ne gelmem söylendi. Ondan önce isyanla ilgili en son bilgileri toplamayı düşündüm… Efendi Fujiwara bizden çok daha fazla bilgi topladı. Bu arada, Kahraman Makoto, Sasaki Aya, ikiniz 9. Bölge’ye gitmiştiniz. Tehlikeli olmadı mı?” (Sofia)

Onu endişelendirmiş miydik?

İfadesi değişmemişti, ama onun ses tonundan anlayabilirdim.

“Tehlikeli bir şey yoktu—” (Makoto)

“Bu tam bir eziyetti! Biz 9. Bölge sakinleri tarafından kovalandık ve yeraltı kanallarında ölümsüzler tarafından saldırıya uğradık! Takatsuki-kun hemen yeni bir harita konumuna gitmek istiyor.” (Aya)

Sa-san sözümü kesti.

Hmm? Şimdi bunları tekrar düşündüğüme göre, gerçekten büyük miktarda sıkıntı yaşamıştık.

“Az önce ne dedin?” (Sofia)

“Sasaki-dono, sen az önce ölümsüz mü dedin?!” (Fuji)

“Bu doğru mu?!” (Nina)

Herkes karşılık verdi.

“Hm, 9. Bölge halkı tarafından saldırıya uğradık ve…” (Makoto)

“Bu da beni rahatsız etti ama peki ya ölümsüzler?!” (Fuji)

“Yeraltı kanallarında çok sayıda iskelet ve zombi vardı.” (Makoto)

Ne olduğunu özet geçtim.

“Yeraltı kanalları bu durumda mıydı…?” (Sofia)

“Castor ailesinin genç patronu mu?!” (Fuji)

“Ot, Yılan Kilisesi'nin para kaynağıdır…” (Nina)

Herkes farklı noktalara şaşırmıştı.

Özellikle Prenses Sofia, karmaşık bir ifadeye sahipti.

“Kahraman Makoto, lütfen benimle Dağlık Kalesi'ne gel.” (Sofia)

“He? Gerçi bir şeyler yemek istiyordum ama…” (Makoto)

“Bunların Noel-sama'nın kulaklarına olabildiğince hızlı ulaşması çok iyi olur. Özellikle yeraltı kanallarındaki ölümsüzler.” (Sofia)

“Ama biliyorsunuz.” (Makoto)

“Buna rağmen gidiyoruz.” (Sofia)

Gelmek zorunda kaldım.

Çağrılmadığım halde…

Bu arada, diğer üyeler kalacaklardı.

Sa-san ve diğerleri tarafından uğurlandım ve Prenses Noel ile buluşmak için Dağlık Kalesi'ne gittim.

Ona Fuji-yan ve benim topladığımız bilgilerden bahsettiğimizde Prenses Noel şöyle dedi: 'Hemen bir toplantı yapalım.’

Ve böylece bir toplantı planlanmasıyla sonuçlandı.

… Açtım ben.

◇◇

Prenses Sofia açıklamasını bitirdi.

“Canavarlar tarafından planlanan bir isyan.”

“Nankör hayvanlar, lanet olsun. Düşündüğüm gibi, yasalarımız çok gevşek. Onların hepsini köle yapmaya geri dönmeliyiz.” 

“Büyük İblis Efendisi’nin yeniden doğuşu gelirken bunun iyi bir hamle olduğunu söyleyemezsiniz. Odun Ülkesi, Bahar Kütüğü ve Ateş Ülkesi, Büyük Keith, bir sürü yarı insanı var. Onlar buna şiddetle karşı çıkar.” 

“Gelecek yılki Kuzey Seferi Planını da etkileyecek.” 

Bu arada, ben tek bir kelime söylemedim.

Burada olmamın bir anlamı var mıydı?

“Ayrıntılı işleri daha sonraya bırakın. İsyanın liderlerini yakalamalı ve onları infaz etmeliyiz.” 

Vay be, radikal bir açıklama gelmişti!

O yüzü tanıyordum, Geralt-san'ın babasıydı!

Oğlun gibi çabuk öfkelenen birisin.

Ah, bu zıt ha. Babasına benziyordu.

“İsyanı planladılar ama aslında bunu yapmadan önce. Diğer ülkeleri de göz önünde bulundurmalıyız, o yüzden öncülerinin ülkeden sürgün edilmesini sağlayalım.” 

Huzurlu görünen yaşlı bir adamdı… Tanrıça Kilisesi’nin Papa’sı yumuşakça konuştu.

“Kulağa hoş gelmiyor mu?” 

İkinci prens başından sonuna kadar sıkılmış gibi konuştu.

“Şimdi herkes, Sofia-sama tarafından sunulan listeye göre isyan liderlerini tutuklayacak ve onları araştıracağız. Uygun mu?” 

““““““……””””””

İtiraz yoktu.

Prenses Noel gülümsedi ve şöyle dedi: 'Peki o zaman bu şekilde yapacağız.’

Noel-sama toplantıyı yöneten kişiydi, ha.

“O zaman, bir sonraki konu.” (Noel)

“Yeraltı kanallarındaki ölümsüzler ha...” 

“Bu, Tapınak Şövalyeleri’nin, Papa Roman’ın başkente karşı yaptığı ihmaller değil mi?” 

Kötü bir kişiliğe sahip gibi görünen bir büyük Dük Papa'ya baktı ve sırıttı.

Geralt-san'ın babasını kışkırtan kişiydi.

“Tapınak Şövalyeleri’ne yeraltı kanallarını araştırmaları için acil bir emir verdim. Ancak, başkentte bariyer varken böyle bir şey olamazdı. Bunun nedenini araştırmanın önemli olduğunu düşünmüyor musunuz?” 

“Bunun nedenini hemen bulabilmemizin yolu yok.” 

“Hayır, kolay olmalı. Ölümsüzler büyücülerin yaptığı şeylerdir. Büyücülük hakkında konuşurken bu lanetli ay elementidir. Şimdi aklıma geldi, Ay Kahini’nin geçen gün kaçmasına izin veren rahatsız edici bir kişi vardı.” 

“Bu, Ay Kahini ile Yılan Kilisesi arasındaki bağlantıyı tartmak içindi...” 

İlk prens telaşlanmıştı.

Yani bu onun hatası mıydı?

“Bu onun kaçmasına izin verdiği anlamına geliyorsa ne olmuş?” 

“Bir Tapınak Şövalyesi’nin geçen gün Ay Kahini ile temas kurduğuna dair bir rapor vardı. Muhtemelen yeraltı kanallarıyla bir ilgisi yoktur.” 

“Ne diyorsun? Lanetli insanlar karanlık yerleri sever. Bu arada, o Tapınak Şövalyesi’ne oldu?” 

“… Lanetlendi. Artık faydası olmayacak.” 

(Sofia-sama, lanetlendi diyerek ne demek istiyor?) (Makoto)

(Ay Kahini, kara ve lanetli büyünün ustasıdır. Daha sonra bunun hakkında detaylı olarak konuşuruz.) (Sofia)

Kara büyü, ha.

Kulağa çekici geliyordu.

“Şimdi, Ay Kahini’nin yeraltındaki ölümsüzler ile ilgili olduğu kesin değil. Bu arada, bu ölümsüzler ne kadar güçlü? İşte sorun bu.” 

“Bu konuda, bunu Kahraman Makoto açıklayacak.” (Noel) 

Ah, burada bir konuşma mı yapacaktım?

Herkesin bakışları ilk kez burada toplandı.

“Hmm, maceracı yoldaşım ve ben 9. Bölge’ye gittik ve yeraltı kanallarına girdik. Yılan Kilisesi'nin ipuçları olabileceğinden şüphelendik. Ama sadece ölümsüzler vardı. Yaklaşık 50 civarında ölümsüzü etkisiz hale getirdik.” (Makoto)

“… 50. Bu çok fazla.” 

“Ancak bunlar iki maceracının yenebileceği canavarlar. Kulağa büyük bir şey gibi gelmiyor.” 

“Ne diyorsun?! Bu bir Kahraman, övünen Yıldırım Kahramanımızı yenen güçlü bir savaşçı. Canavar ne olursa olsun, onun için kolay olmalı!” 

Geralt-san hakkındaki konuşma her ortaya çıktığında Valentine bana bakıyordu, lütfen onu kışkırtmayı bırakabilir misiniz?

İyi anlaşmıyorlar mıydı? Açıkçası öyleydi.

“1,000 Tapınak Şövalyesi, yeraltı kanallarındaki ölümsüzleri boyun eğdirmeye gitti. Yok olmayacaklarına hiç şüphe yok.” 

Papa-sama gülümseyerek söyledi.

Bu kişi nazik ve rahat konuşan biri gibi görünüyordu.

Nuh-sama'nın söylediği gibi dik başlı olduğu izlenimi vermiyordu.

“O zaman sadece Ay Kahini’ni ele geçirmeliyiz.” 

“Bu da sadece bir zaman meselesi. Denetimleri güçlendirdik bu yüzden kesin olarak başkentten çıkamayacak.” 

“Ama canavar geçirmeyen bariyer yeraltı kanallarının kör noktalarında zayıflıyor. Bunu geliştirmemiz lazım.” 

Şimdi sohbet moduna geçmişlerdi.

Benim sıram bitmişti, ha.

“Son olarak…” (Noel)

Prenses Noel herkese baktı.

“Dahası da mı var? Zaten yeterince şey var. Ne olursa olsun istediğinizi yapmaya ne dersiniz?” 

İkinci prens gitmek istiyor gibi görünüyordu.

“Başkentin yakınındaki ormandaki canavarların arttığı ve daha aktif hale geldiği bildirildi. Köylere ve kasabalara saldırmak için canavarları kullanmak Yılan Kilisesi'nin geleneksel bir yöntemi. Son zamanlarda Su Ülkesi'nin başkentinde de oldu.” (Noel)

“Yılan Kilisesi sonuçta silah ve sayıdan yoksun. Canavarları kullanmaktan başka seçenekleri yok.” 

“Ama bu kötü bir hamle değil. Canavarlar son zamanlarda güçlü.” 

“Hm, Su Ülkesi’nin başkentini Symphonia ile karşılaştırmak aptalca! Özellikle şimdi Güneş Şövalyeleri, Tapınak Şövalyeleri ve Dört Gökyüzü Şövalyesi Düzenleri toplanıyor. Bir İblis Efendisi ortaya çıksa bile, korkacak hiçbir şeyimiz yok!” 

(Aman Tanrım, bu bir İblis Efendisi bayrağı mı?) (Nuh)

Nuh-sama, dinliyor muydun?

Her ihtimale karşı Büyük İblis Efendisi diriltilmemişti, değil mi?

(Henüz değil.) (Nuh)

… Sana güveniyorum, tamam mı?

“Yılan Kilisesi'nin ne gibi bir bağlantısı olduğu bilinmiyor. Ancak, Horun başkentinde yarattıkları kaostan bir sonraki saldırı hedefleri Symphonia başkenti. İyimser olmak tehlikeli olur. Yuwein-dono, başkentin korunmasına güveniyorum.” (Noel)

Prenses Noel bakışlarını Şövalye Generali’ne yönlendirdi.

Şimdiye kadar hiçbir şey söylemeden dinleyen sessiz adam sadece 'Anlaşıldı' dedi.

“O zaman toplantıyı burada bitirelim. Tanrıça’ya şükürler olsun.” (Noel)

Toplantı sona erdi.

Çok yorucuydu…

◇◇

“Noel-sama ile konuşmalıyım, bu yüzden müsaadeni istiyorum.” (Sofia)

Prenses Sofia hiç olmadığı kadar ifadesizdi.

Ama…

(Biraz yorgun görünüyor…) (Makoto)

Makoto-san, lütfen Nee-sama'ya yardım et, tamam mı?

Bunu bana Prens Leonard söylemişti.

Yine de onun ruh halini yükseltip yükseltemeyeceğimi bilmiyordum.

“Prenses Sofia.” (Makoto)

“Evet, ne oldu?” (Sofia)

Arkasını döndüğünde yüzü soğuk ve güzeldi.

“Bir ara birlikte yemek yemeye ne dersin?” (Makoto)

“?!” (Sofia)

“Ah, senin için uygunsa—.” (Makoto)

*Hop!*

Elimi tuttu.

Lucy kadar sıcaktı.

“Söz ver.” (Sofia)

“T-Tamam…” (Makoto)

Bana inanılmaz bir enerji ile bana söz verdirmişti.

Muhtemelen bundan hoşlanmıyor değildi… değil mi?

Lezzetli yemekler yerse daha iyi bir ruh haline girer miydi?

Fuji-yan'a gitmek için iyi bir yer sormalıydım.

Prenses Noel'in bulunduğu kraliyet katına çıkan Prenses Sofia'yı gördüm ve Dağlık Kalesi'nin merdivenlerinden inmeye başladım.

(Şimdi düşünüyorum da belki Lucy hala Büyük Bilge-sama'nın yerindedir?) (Makoto)

Kanımı emdirme korkusu yüzünden mesafemi koruyordum, ama şansım varken belki de trene binmeliydim.