Bir Şövalye Kaptanının Şaşkınlığı

◇ Güneş Şövalyesi Birinci Tümen Kaptanı Ortho’nun Bakış Açısı ◇

Birkaç gün önce.

“Burada böleceğim.”

“Büyük Bilge-sama?! Seni buraya hangi rüzgar attı?” (Yuwein)

Güneş Şövalyeleri'nin kaptan toplantısında birdenbire ortaya çıkan, Dağlık’ın en etkili 3. kişisiydi.

General Yuwein, onunla telaşla konuştu.

Büyük Bilge-sama, Kurtarıcı-sama’nın 1.000 yıl önce dünyayı kurtaran yoldaşının torunuydu… ama aslında efsanenin ta kendisiydi.

Sadece birkaç kişiye anlatıldığı mutlak bir gizlilik gerçeğidir.

1000 yıldır yaşayan vampir ve Dağlık’ın koruyucusu.

Dağlık’ın en güçlü savaş gücü olmakla övünen Güneş Şövalyelerinin lideri olsa bile, ona yakınken gerginliğini gizleyemezdi.

“Pek bir şey yok. Sadece bir şey sormak ve bir şey rica etmek istedim.”

“Ne... olabilir...?” (Yuwein)

Bu nadirdi.

Otorite ve siyasetle ilgilenmeyen Büyük Bilge-sama'nın emir verdiği bir zamanı hatırlamıyorum bile.

Sanırım savaşla ilgili, ama ne…?

“Su Ülkesinin Ruh Kullanıcısı-kun'uyla kim birlikte hareket edecek?”

“B-Ben! Birinci Tümen Kaptanı, Ortho!”

Aceleyle konuştum.

Bunun benimle ilgili olmasını beklemiyordum.

Büyük Bilge-sama buraya baktı ve neşeyle gözlerini kıstı.

“Ha? Birinci Tümeni ona bağlayarak oldukça boş zamanın var. Onlar bizim seçkinlerimiz değil mi? Onları ana savaş alanına göndermemek doğru mu?”

“Elbette, genel olarak Işık Kahramanı ile ana güçlerde birlikte hareket edeceğim. Ancak, Laphroaig'de güvenlik kötü ve orada çok sayıda Yılan Kilisesi'nin saklandığı söyleniyor. Yetenekli insanları yerleştirmenin gerekli olduğuna karar verdik.” (Yuwein)

General Yuwein kekelemeden dedi.

“Anladım. Doğru. Hey, 1. Tümen Kaptanı.”

“Evet!” (Ortho)

Vücudum Büyük Bilge-sama tarafından çağrıldığı için sertleşti.

“Ruh Kullanıcısı-kun hakkında... Eğer İblis Efendisi ordusuna bir şey yapmaya çalışırsa onu durdurma.”

Büyük Bilge-sama'nın emri beklemediğim bir şeydi.

“…Ne demek istiyorsunuz?” (Ortho)

“Büyük Bilge-sama, bu zamanın savaşında herhangi bir anlamsız savaştan kaçınmayı planlıyoruz. Bundan haberdar edilmediniz mi?” (Yuwein)

General Yuwein soruma ekledi.

O Rozes Kahramanı olsa bile keyfi eylemler affedilmeyecekti.

Canavarlarla savaşmak istese bile planımıza uymasını sağlayacaktık.

“Ruh Kullanıcısı-kun'un bir kuyruklu yıldızı durdurmasının hikayesini duydunuz, değil mi?”

“General Tariska'dan bununla ilgili raporlar aldık, ama...” (Yuwein)

Büyük Keith'in tüm başkentini havaya uçurmaya yetecek büyüklükte bir kuyruklu yıldızı durdurduğunu söyleyen bir rapor.

Bundan şüphe edenler vardı, ama Symphonia'daki 5.000 bin yıllık canavarları yutmak için su büyüsünü kullanan Makoto-dono'ydu

Buna kendi gözlerimle şahit olan biri olarak o hikayeye inanabildim.

“Bu adamın Ruh Büyüsü, büyük olasılıkla 10.000'den fazla kişinin gücünü çoktan aştı. O halde onu kullanmamak için bir sebep yok, değil mi?”

Genellikle duygusuz bir ifadeye sahip olan Büyük Bilge-sama, konuşmaya devam ederken sırıttı.

Bunun aksine General Yuwein’in ifadesi acımasızdı.

“Hmm… ama…” (Yuwein)

Büyük Bilge-sama'nın söylediği şey, planımıza uyan her şeye ters gitti.

Ayrıca, Kötü Tanrı Öncüsü’nün büyük bir katkı sağlamasına izin verirsek Kötü Tanrılardan nefret eden Papa'yı kızdırma şansımız olabilirdi.

Ve böylece, General ve Büyük Bilge-sama'ya teklif ettim.

“Haddimi aşarak konuştuğum için özür dilerim ama Büyük Bilge-sama, eğer Rozes Kahramanı’nın istediği gibi yapmasına izin verirsek bu düzeni bozacaktır. Makoto-dono'nun eylemlerini ‘Büyük Bilge-sama’nın gizli hayatı’ olarak açıklayabilir miyim?” (Ortho)

“Ortho, bu…” (Yuwein)

“Umrumda değil. İnsanlar gürültü yaparsa, benim emrim olduğu için karşı çıkamadığınızı söyleyin.”

Hatta orada mantıksız bir şey söylediğimi sanıyordum ama Büyük Bilge-sama bunu kolayca kabul etti.

“Fakat Hazretleri buna ikna olmayacak. Herhangi bir şey olmadan toparlanmak harika olurdu, ancak bu Büyük Bilge-sama'nın orduya dahil olması ve yeni bir hizip oluşturmaya çalışması olarak görülebilir. Bu tür sorunlu şeylerden nefret ettiğini sanıyordum. Yine de tamam mı?” (Yuwein)

General Yuwein endişesini dile getirdi.

Onun söylediği gibiydi.

Soylular ve Güneş Ülkesinin kutsal mesleklerinde olanlar, yeni bir gücün yükselişine pek de sıcak bakmıyorlardı.

“Önemli değil. Aptal ağlamayı gerçek sonuçlarla kapatmanız yeterli. Ruh Kullanıcısı-kun’un tam olarak bunu yapacağına eminim.”

Büyük Bilge-sama'nın sesinde açıkça güveni hissettim.

Başka bir ülkenin Kahramanına nasıl bu kadar güvenebiliyordu?

“Su Ülkesinin Kahramanını oldukça iyi görüyorsunuz.” (Yuwein)

General Yuwein herkesin duygularını dile getirdi.

“Tam olarak değil. Işık Kahramanı-kun 100.000 canavara kaybetmez. Ruh Kullanıcısı-kun henüz o seviyede değil.”

Büyük Bilge-sama'dan gelen sözler soğuktu.

Herkesin gözleri 7. Tümen Kaptanı ve Işık Kahramanı Sakurai-sama'da toplandı.

“...100.000 canavarla savaşmadığım için bir şey diyemem...” (Sakurai)

Işık Kahramanı Sakurai-sama'nın tepkisi ihtiyatlıydı.

Ancak, mecbur kalırsa kazanmayı planladığını söylediği de algılanabilirdi.

Ben de öyle düşünüyorum.

Buradaki Güneş Şövalyesi kaptanlarından herkes onunla aynı anda savaşacak olsa bile Işık Kahramanı-sama'ya karşı kazanamazdık.

“Hey hey, bu rahatsız edici bir yanıt. 1000 yıl önce İblis Efendisi ordusunun 1.000.000'ine karşı savaştık, biliyorsun.”

Ancak Büyük Bilge-sama, Sakurai-sama'nın tepkisinden memnun değildi.

Abel-sama ve 4 kişilik ekibinin 1.000.000 kişilik bir orduyu mağlup ettiği efsanevi savaştan bahsediyor olmalı.

“Büyük Bilge-sama ... Bu, Kurtarıcı Abel-sama'nın zamanlarının hikayesi, değil mi? Araştırmalarımızdan Şeytani Kıta'nın 1.000.000'den fazla bir ordu hazırlayamayacağını biliyoruz.” (Yuwein)

General Yuwein bunu usulca reddetti.

“Hmph, biliyorum. Her neyse, Ruh Kullanıcısı-kun'un büyüsü savaşta işe yarayacak. Körelmesine izin vermeden eğitime devam etmesini sağlayın. Sorumluluk alacağım.”

Bunu söyleyen Büyük Bilge-sama Işınlanma ile ayrıldı.

“““……”””

Sessizlik yerini aldı.

Bir süre sonra General Yuwein konuştu.

“Ortho.” (Yuwein)

“Evet!” (Ortho)

General Yuwein seslenince duruşumu düzelttim.

“Büyük Bilge-sama'nın emrettiği gibi yap. Su Ülkesi’nin Kahraman-dono’sunun eylemlerini kısıtlamaya gerek yok. Ancak savaş durumuna ağır bir kötü etki getireceği durumda Birinci Tümen Kaptanı olarak kendiniz karar verin ve buna göre hareket et. Su Ülkesi ordusu Güneş Şövalyelerinin komutası altında. Kaptanın emrine karşı gelmezler.” (Yuwein)

“Tamam, efendim!” (Ortho)

Generalin kararı ise itaat etmem gerekiyordu.

“Fakat… Büyük Bilge-sama ne düşünüyor?”

“Belki de bu söylentiler... aslında doğruydu.”

Bu sesleri duydum.

Büyük Bilge-sama'nın söylentileri hakkında… Ben de duydum.

“Hey, Ryosuke-dono, Büyük Bilge-sama'nın Su Ülkesinin Kahraman-dono'sunun sevgilisi olduğuna dair söylentiler doğru mu?”

Yüzünde bir sırıtışla kendisini ilgilendirmeyen bu konuyu açan 6. Tümen Kaptanı oldu.

Genç olduğu ve Sakurai-dono'ya yakın olduğu için böyle bir konuyu açabilirdi.

Yine de yer için biraz uygunsuzdu.

“Hayır... Takatsuki-kun ve Büyük Bilge-sama'nın sevgili olduğunu sanmıyorum.” (Sakurai)

Sakurai-dono bunu acı bir gülümsemeyle yalanladı.

Su Ülkesi’nin Kahramanı ve Sakurai-dono, önceki dünyalarında birbirlerine yakındı.

Yani gerçekten bir söylentiydi.

Ancak Büyük Bilge-sama'nın düşüncesi boş değildi.

Diğer kaptanlar da gürültü yapıyordu.

“Sokaklarda duyduğunuz söylentilere kanmayın. İstihbarat departmanının raporlarına göre Büyük Bilge-sama ve Kahraman-dono sadece 3 kez buluştu. Onların bu tür bir ilişki içinde olmadıkları bilgisine sahibiz.” (Yuwein)

General Yuwein kaptanlara baktı ve daha fazla tartışmayı durdurdu.

…O kadar araştırmış mıydı?

Güneş Şövalyelerinin zirvesi olduğunuzda gerçekten güçlü olmanın yanı sıra çeşitli bilgiler toplamanız gerekiyordu.

Epey zor görünüyordu.

“O zaman planın bir bölümünde bir değişiklik oldu, ancak Kuzey Keşif Planını onaylayacağım.” (Yuwein)

Generalin sözlerine başımızı salladık.

Bu birkaç gün öncesine ait bir konuşmaydı.

◇◇

Önümde Su Ülkesi’nin kahramanı denizi seyrederken bir fırtına gibi öfkeli mana kıyafeti giymişti.

“Ortho-san, oradaki iblis efendisini ordusunu oradan uzaklaştırmamda sorun olur mu?” (Makoto)

Bu nasıl olabilir?

Büyük Bilge-sama'nın dediği gibi oldu.

“Makoto-dono… Esther-sama'nın ne dediğini unuttun mu? Bu savaşta dikkatsizce onlara bir şeyler yapmamız yasaklandı. Büyük İblis Efendisi ile yaklaşan savaş için güçlerimizi korumalıyız.” (Ortho)

Makoto-dono'ya planı hatırlattım.

“Evet, ama büyümüzün onlara ulaşmadığını düşünüyorlar. Yol boyunca onlara önleyici bir saldırı yapmanın bir anlamı olduğunu düşünmüyor musun?” (Makoto)

“…Ulaşabilir misin?” (Ortho)

Bu sadece kaba bir ölçüydü ama bence onlarla aramızdaki mesafe bir başkentin bir ucundan diğer ucuna kadardı.

Güneş Şövalyelerinde bu mesafeden etkili büyü atabilecek neredeyse hiç büyücü yoktu.

Mümkün olsaydı, kesinlikle ideal olurdu.

Ancak…

“Bu mana 10,000 iblis efendisi astına yetmez.” (Ortho)

Açıkça belirttim.

Makoto-dono'nun Ruhlarından ödünç aldığı mana çok büyüktü.

Ancak şu anda açık denizde bulunan canavarlar doğrudan İblis Efendisi Forneus'un astıydı.

Makoto-dono'nun manası şu anda Birinci Tümen büyücülerinin hepsinden daha yüksekti, ancak bununla bile İblis Efendisi ordusuna karşı savaşmak için hala yeterli değildi.

Kaptan olarak benim kararım buydu.

“Evet, tabii ki.” (Makoto)

Makoto-dono, sözlerime sanki hiçbir şeymiş gibi cevap verdi.

“O halde bundan sonra hazırlanacağım, tamam mı?” (Makoto)

“He?” (Ortho)

Ne dediğini anlayamadım.

Bu onun tam gücü değil miydi?

Hiçbir şey söyleyemedim ve Makoto-dono yoldaşlarının yanına gitti.

Ve sonra bunu Ay Kahini'ne söyledi.

“Prenses, onları uzaklaştırmama yardım etmeni istiyorum. Yardım edebilir misin?” (Makoto)

“Tamam, ama... ne için?” (Furiae)

Ay Kahini şüpheli bir tepki verdi.

İpeğe benzeyen elini tuttu.

“Senkronizasyon.” (Makoto)

O alçak mırıltıyı duydum.

Ne yaptığını söyleyemiyordum ama görünüşe göre yoldaşları için de aynıydı.

“Makoto?” (Lucy)

“Ne yapıyorsun?” (Aya)

“Yakında anlayacaksın. Heya~, Büyük Su Ruhu, Su Perisi.” (Makoto)

*Güm!*

Sanki bir şey midemi etkilemiş gibi ağır bir şok vücudumdan geçti.

Ondan sonra sırtıma bir bıçaklanma hissi geldi.

Vücudumun etrafındaki aura uçup gitti ve sanki yoğun bir soğuk kar fırtınasının içindeymiş gibi hissettim.

(B-Bu…?!) (Ortho)

Baktığımda Ay Kahininin soluk beyaz bir yüzü olduğunu görebiliyordum.

“Ş-Şövalyem! Bir Büyük Ruh çağıracaksan bana önceden söyle!” (Furiae)

“Ah, pardon, Prenses.” (Makoto)

Yanağını kaşıyarak güldü.

“Su Perisi, biraz mananı dizginle. Bir saniyeliğine sağ koluma dokun.” (Makoto)

Makoto-dono, kimsenin olmaması gereken sağ tarafıyla konuşuyor.

…Aah, biri vardı.

Kesinlikle göremediğim bir şey vardı.

Korkunç mana seviyesine tepki veremedim, ama görünüşe göre diğer 1. Tümen şövalyeleri de ne olduğunu merak ederek geldiler ve bacakları güç kaybetti.

Deniz yüksek dalgalarla vahşileşiyordu.

Çiseleyen yağmur, mekanı sis gibi görmeyi zorlaştırıyordu.

Rahatsız edici olan şey, yağmur yağan tek yerin burası olması ve diğer yerlerin her zamanki gibi güneşli olması ve güneşin parlamasıydı.

Ve sonra, Makoto-dono'nun etrafında daha da büyük miktarlarda mana döndü ve hava ile yer hafifçe titriyordu.

Bana bir doğal afetin olacağı söylense bile şaşırmazdım.

“Makoto-dono, ne yapmayı planlıyorsun?!” (Ortho)

Kendimi çığlık atmaktan alıkoydum ve ona sordum.

“He? Dediğim gibi, canavarları uzaklaştırmak için büyü kullanacağım.” (Makoto)

Buna gerek yok!

Canavarların zekası varsa bu çirkin manayı hissettikten sonra şüphesiz kaçarlardı.

Hayır, sadece içgüdüleriyle kaçarlardı.

“O zaman başlıyorum~” (Makoto)

Bunu kaygısız bir ses tonuyla söylerken aynı zamanda yere korkunç bir baskı hakim oldu.

Bunun Su Ülkesi Kahramanı’nın sağ elinden çıktığını fark ettim.

“Su Büyüsü: Buz... Hayır, şansım olduğuna göre ona farklı bir isim verelim...”(Makoto)

Monologunu duydum.

“Şövalyem, hemen yap!” (Furiae)

“Bak, Makoto! Canavarlar kaçıyor!” (Lucy)

Lucy-dono'nun dediği gibi, canavarlar bile bundan rahatsız oldu ve düzeni bozdu.

Zamanında geri çekilmeliler.

“Hm? Kahretsin, sanki kaçmanıza izin vereceğim!” (Makoto)

"Makoto-dono ?!" (Ortho)

Amacı değişti mi?!

Kaçmalarına izin vermekte sorun yok!

“Takatsuki-kun, büyüne karar verdin mi?” (Aya)

Burada sakinliğini koruyan tek kişi Ateş Ülkesinin Kahramanı Aya-dono idi. Ellerini arkasında çaprazlamıştı ve Makoto-dono'nun yüzüne bakıyordu.

“Evet, onunla ilerleyeceğim.” (Makoto)

Kahraman Makoto gerçekten eğleniyormuş gibi gülümsedi.

Sonra sağ kolunu dışarı itti ve dedi ki...

O ne tür bir büyü...

“[Ebedi Ölüm Kar fırtınası]! *Vurduğunda düşman ölür*” (Makoto) <Ebedi Ölüm Kar Fırtınası’na Referans. ‘Hedef ölür’, o kadar çok referans aldı ki kendi sihirli büyüler ve özel güçler kategorisine dönüştü.>

Bu büyüyü ilk kez duyuyordum.

Zihin uyuşturan miktarda mana büyü olarak şekilleniyordu.

Binleri aşan sihirli çemberler havada düzensiz bir şekilde yüzüyordu.

Herhangi bir tekdüzelikten yoksun kaotik bir manzara.

Yararsız noktaları ortadan kaldırılan Dağlık büyücülerinin büyülerine tamamen aykırı.

Anlamsız şeylerle örtüşen anlamsız şeylere sahip kaba sihirli daireler.

Kartonpiyerden yapılmış bir mucize gibi sonsuz mana ile zorla şekillendiriliyorlardı.

Ve böylece büyü bitti.

Bir sonraki anda her şey gümüşle kaplıydı.

“…Kar?” (Ortho)

Şimdiye kadar yağan yağmur kara dönüşmüştü.

Sanki mevsimler değişmiş gibi hissettirecek kadar soğuktu.

“Hee…”

“Vaaay…”

“S-Soğuk! Takatsuki-kun!” 

Makoto-dono’nun yoldaşlarının sesleri titriyordu.

Bunlardan biri soğuktan kaynaklanıyor gibi görünüyor.

“…N…e…?” (Ortho)

Benim sesim de titriyordu.

Beynim önümde olanlara yetişemedi.

Deniz, ufka kadar uzanan kemik ürpertici bir buz alanına dönüşmüştü.

Bu saf beyaz ölüm dünyasında tüm canavarlar donmuştu.