Ainz Ooal Gown'un Büyü Krallığı - 9

Dosyada erzaklar ile ilgili bir şey yazdığı doğruydu ama miktarı oldukça yeterli görünmüştü. Ancak Albedo öyle dediyse doğru olmalıydı.

Diğer bir deyişle bu kötü bir durum değil mi? Yine de durum buysa Krallık’tan ya da İmparatorluk’tan daha fazla şey satın alsak olmaz mıydı? Bunun gibi bir şehrin öyle bir şeye yetecek kadar sermayesi olmalı değil mi?

Albedo’nun söylediği şeyler Ainz’in şüphelerine cevap verdi.

“Şehir kaynaklar açısından çok iyi bir ardiye görevi görüyor. Ve aynı zamanda bir ticaret şehri. Ancak Ainz-sama kontrolü aldığından beri diğer üç ülkedeki tüccarlar burayı çok az ziyaret eder oldu. Bu yüzden de kalan kaynaklarımızın gitgide azalması durumuyla karşı karşıyayız.”

“Eğer tüccarlardan alamıyorsak başkalarından alalım. İmparatorluk ya da Krallık olmaz mı?”

“Abla, biz, biz… Bunu yapamayız. Ah, Ainz… Ainz-sama dedi ki o üç ülkeye karşı güç kullanmamız yasak… Değil mi?”

Bu doğruydu. Her ne kadar gelecekte böyle olmasa bile şu anlık bu şehirde kontrol sağlayana kadar askeri güçlere bir yasak koymuştu. Elbette öbür taraf önce saldırırsa konu çok başka yerlere gelirdi.

“O zaman ne yapacağız?”

“Ş… Şey… Endişe etmemize gerek yok. S… Sonuçta A… Ainz-sama sorunu çözer.”

Her şeyi bana mı yükleyeceksiniz şimdi? Ainz, Mare’ye karşı çıkmak istedi ama kendini bunu yapmamak için zorladı. Aura “Anlıyorum!” diye cevapladıktan sonra ise bu iki çocuğun güvenine ihanet etmek istemediğine karar verdi.

Ancak Ainz gibi basit bir personel doğru dürüst finansal politika düşünemezdi. Bu sebepten dolayı da Ainz iki kozundan birini oynamaya karar verdi.

Yavaşça dönen Ainz kendinden emin bir şekilde konuştu.

“Albedo. Bu işle ilgileniyorsun değil mi?”

Diğer bir deyişle tüm yükü bir başka yetenekli kişi olan Albedo’ya yükleyecekti.

“Evet. Yakın zamanda Demiurge’ün ektiği tohumlar hasada hazır hale gelecek.”

“Güzel. İkinizin endişelenecek bir şeyi olmasın.”

Saygılı ve tatlı bakışlarla dolu parlak gözleriyle Ainz’e bakmaları, Ainz’i suçluymuş gibi hissettirdi. Aynı zamanda, bunların bir yalandan ibaret olduğunu anladıklarında gözlerinde hayal kırıklığı görme korkusu da kalbine kök saldı.

Yine de şu Demiurge yok mu… Ne tohumu ekti bilmiyorum ama cidden de inanılmaz.

Ainz hasat hakkında soru sormak istedi ama sormadı.

Bunun sebebi, Ainz Ooal Gown’un her şeyi bilen bir bilge olması gerekiyordu.

Ekonomi okumam gerektiğini biliyorum ama tek yapabildiğim o karman çorman kitaplara göz gezdirmek. Şu Keynesyen ekonomisinin kitaplarını biraz daha okuması kolay yapsalar olmaz mıydı? Ya da yaşımdan dolayı mı anlayamıyorum?

Ainz YGGDRASIL oyununun mekaniklerinde ustalaşmıştı. Bu sadece boş bir övgüden ibaret değildi. 700’den fazla büyü öğrenmiş ve bunların her birinin detayını aklına kazımıştı. Bu özelliği arkadaşlarının bile şaşırdığı bir özellikti. Öğrendiği her büyü kullanmasa bile karşısındaki rakibinin gücünü çözmeye çalışırken işine yarayabilirdi. Bu yüzden Ainz, bu büyüleri ezberlemek için elinden geleni yapmıştı. İş büyü bilgisine geldiğinde loncadaki kişiler arasında kesinlikle ilk beşe girerdi.

Yine de bunu yapabilmesine karşın akademik konularda tamamen fikirsizdi.

Eh? Acaba beynim olmadığı için mi çok şey hatırlayamıyorum?

Ainz bu dünyaya geldiğinden beri birçok şey öğrendiğindi biliyordu, o yüzden bunun imkansız olduğunu da biliyordu. Ayrıca, bu korkutucu teorisi karşısında biraz sarsıldı.

“Ayrıca, Ainz-sama’nın onayını gerektirecek bir mesele var…”

“Ne? Onay mı?”

Ainz, Albedo’nun yapacağı hiçbir önerinin onun onayına gereksinim duymayacağını düşünüyordu. Sonuçta o zeki bir kızdı ve kendi başına en iyi kararları verebilirdi. Fakat eğer durum buysa organizasyonları tam anlamıyla işlemeyebilirdi. Sonuçta tepedeki kişiler astlarının hareketlerinin sorumluluğunu üstlenmek zorundadır. Bundan dolayı da üstlerin eski usul olarak büyük mühürler taşıması gerektiği sanılabilirdi.

“Birilerinin Kraliyet Başkenti’ne gidip şu insanları biraz heyecanlandırması lazım. Hizmetkarınızın gitmesine izin veriyor musunuz?”

“Ne?”

Ainz’in boşluğuna gelmişti ve normalden daha yüksek bir sesle tepki vermişti.

Demiurge etrafta değilken Albedo’yu da göndermek Ainz’i çok rahatsız hissettiriyordu. Ayrıca şu an şehir konusunda kontrolü de mükemmel değildi.

Hepsinden öte, bunu daha şaşırtıcı yapan şey Albedo’nun ilk defa böyle bir şey hakkında konuşmasıydı.

“Eğer seni gönderirsem… Çok sıkıntıya girerim…”

“Öyle mi?” Albedo neşeli bir şekilde güldü “Bir şey olmaz, Ainz-sama. İşleri hemen halledip yanınıza dönerim.”

“Demek öyle… Peki, kısa sürecekse olur. Nazarick’in ve şehrin kontrolü kime verilecek?

Aura ve Mare oldukça şaşırmış görünüyordu, bu yüzden onlar olamazdı. Ben değilimdir, umarım, diye düşündü Ainz.

“Pandora’nın Aktörü’ne emanet etmeyi düşünüyordum.”

Aura ve Mare “Eğer oysa sorun olmaz,” dediler.

“Demek Pandora’nın Aktörü…”

“Sizin tarafınızdan yaratılmış muazzam birisi, Ainz-sama. Aynı şu deyimdeki gibi. Baba ve oğul. Ah, özür dilerim. Yüce Varlıkların yarattığı sıradan kişilere çocuk demem hata oldu. Kabalığımı affetmenizi umuyorum.”

Albedo’nun ani özrü karşısında Ainz dondu kaldı. Gözlerindeki kırmızı ışıklar bile sönmüştü.

“Özür dilemeye gerek yok. O… Şey… Benim çocuğum… Üzgünüm. O… Aptal çocuktan hoşlanmadığımdan değil… Hayır, bu onun suçu da değil… Şey, nasıl desem… Bir çocuk gibi.”

Farkına bile varamadan herkes susmuştu. Böyle devam ederse tartışmanın tıkanıp kalacağını biliyordu. O yüzden kendini toparladı ve sordu:

“Eğer Pandora’nın Aktörü’ne bu görevi verirsek Momon’a ne olacak? Onu kim canlandıracak? Ben mi yapmalıyım?”

“Hayır, öyle bir şey yapmanıza nasıl izin veririz, Ainz-sama? Momon’a bir keşif görevi verip şehirden çıkartmayı düşünüyordum.”

Hmm, Ainz kafasını salladı. Momon haline bürünerek biraz rahatlayabileceğini düşünmüş olsa da bir maceracı rolünü üstlenirken işler oldukça farklı oluyordu.

Birçok sıkıntılı ya da çok dikkatle halledilmesi gereken durum olacaktı. Bu yüzden de Momon’u bir keşif görevine göndermek ellerindeki en iyi seçenek olabilirdi.

“Ah, o konu h… hakkında… Eğer Mo… Momon-sama’yı dışarı gönderirseniz, ş… şehirdekiler nasıl davranacak?”

“Sorun olmayacaktır. Ainz-sama’nın tek hareketiyle burada çok büyük bir etki bıraktık. İnsanları değersiz olarak görmediğimiz için Momon oldukça güvenilir biri haline geldi. Bu yüzden tek yapmamız gereken Momon’a, yerel liderlere ayrıldıktan sonra bizim emirlerimize uymasını söylettirmek. Böylece bir sorun çıkmayacaktır. Yine de düşününce hepsinin iplerinin Ainz-sama’nın elinde olduklarından haberleri yok… Düşündüğüm gibi, sadece Ainz-sama gibi biri buraya geldikten hemen sonra böyle olaylar planlayabilirdi.”

“Hmm… Momon-sama’ya bu kadar güvenip Ainz-sama’ya hiç güvenmemeleri oldukça garip.”

“Aynen öyle. Yine de bu, şehri barış ile kontrol edebilmemiz için çok önemli bir şey. Tek yapmamız gereken Momon’u göndermek ve Ainz-sama’ya sadık olmaları fikrini onlara aşılamak. Bu birkaç yıl sürebilir ama yapacak bir şey yok.”

“Güzel. O zaman, Albedo. Pandora’nın Aktörü’ne haber ver. İşlerini bitirdikten ve kendini hazır ettikten sonra gidip işleri hallet. Başka bir şey var mıydı?”

“Anlaşıldı. O zaman insan kralını görmeye gittiğimde birkaç pazarlık yapmayı düşünüyordum. Benimle plan yapmak için o çok değerli zamanınızdan biraz ayırabilir misiniz?”

“Hmm… Bana sonra getirirsin.”

Yapması gereken tek şey Albedo’nun evraklarına mühür basmaktı zaten.

“Ek olarak, sormaktan biraz utansam da bana yeni birkaç kıyafet takımı verseniz çok mutlu olurum. Orada kıyafetlerimi değiştirmem gerektiğini düşünüyorum.”

“Demek öyle. O zaman sana kendi kıyafetlerimden birkaç set veririm. Sonra bana hatırlat. Bahsi açılmışken, Demiurge… Ya da boş ver. Sorun değil. O zaman, haydi devam edelim… Siz ikiniz de burada olduğunuza göre siz ikinizden de fikir duymak istiyorum.

***