Re-Estize Krallığı -6

Bu süreç bazen çok gülünç bir hal alsa da sonuçta karşılarında Büyü Krallığı vardı. Ölümsüzlüğü kontrol edebilen ve canavarlardan faydalanabilen bir ülkeydi bu, bu yüzden, klasik usullerin ve yapılış biçimlerinin burada uygulanamaz olduğunu varsaymak en iyisi olurdu. Zanack, elçilerin liderinin insana benzeyen biri olmasını beklediği için kendini aptal gibi hissetti.

“O zaman şimdi, kendinize mukayet olun. Onları sinirlendirecek bir şey yapamayız.”

"Evet efendim!"

Şövalyelerin cevabını duyduğu gibi, Zanack içinde bir güç hissetti.

Elçiler buraya gelene kadar birkaç kasabadan geçmişti, bu yüzden Zanack gelen partinin kompozisyonu hakkında bilgi sahibiydi.

Beş adet yolcu vagonu vardı.

Her biri uğursuz bir hava yayan, at şeklinde canavarlar tarafından çekiliyordu. Ardından, çevre güvenliği ile görevlendirilmiş çok sayıda Ölüm Süvarisi vardı. Yanlarında başka canavarlar da vardı.

Zanack, bu canavarların isimleri ya da ne kadar tehlikeli oldukları hakkında bilgisizdi. Yine de ne olduklarını bilse de bilmese de, buradaki görevi belliydi. Bizzat Büyücü Kral tarafından gönderilen elçiler olduklarından, onlara herhangi bir saygısızlık gösterilmesine izin veremezdi.

Büyük ihtimalle az önceki olan bir Ölüm Süvarisi, elçilerin tarafından ayrılarak Zanack'a yaklaştı.

“Beklettiğim için özürlerimi sunarım. Liderimiz, Büyücü Kral Ainz Ooal Gown'un sağ kolu Albedo-sama sizinle görüşmeyi kabul etti. Zanack-dono, lütfen ilerleyin."

Zanack, diğer şövalyelere pozisyonlarını koruma emri verdikten sonra, Ölüm Süvari'nin rehberliğinde atını sürdü.

Dürüst olmak gerekirse bu oldukça korkutucuydu.

Sonuçta, Zanack daha önce hiç görmediği canavarlar arasında hareket ediyordu.

Yine de, hâlâ Kraliyet Ailesi'nin bir üyesi olarak gurura sahipti. Zanack yakında Kral olacaktı ve o Büyücü Kralı'nın elçileriyle buluşmak zorunda kalacağı için kendine, kendini rezil etmeyi yasaklamıştı. Bunun yerine yeteneklerini göstermek zorunda ve Re-Estize Krallığı'nda yetenekli insanların olduğunu onlara göstermeliydi.

Zanack'ın atı, vagona doğru yaklaşırken soğuk terler dökmeye başlamıştı. Zanack atından indi ve vagonun yanında durdu.

"Bu, elçi partisinin lideri Albedo-sama."

Şimdi nasıl bir yaratık karşısına çıkacaktı acaba? Zanack ifadesinin sabit kalmasını umdu.

Kapı yavaşça açıldı ve bir insan figürü yavaş yavaş ortaya çıktı.

Gördüğü şey... Güzeldi.

Hayır, Zanack onu daha iyi tanımlayabilecek bir sıfat düşünemedi. Aklına gelen tek şey “birinci sınıf güzellik” idi.

Bu dünyada kimse Renner’ın görünüşle yarışamaz. Zanack bu zamana kadar böyle düşünmüştü ve şimdi yanıldığını anlamıştı. Renner parlak bir güzellikse, Albedo'nun karanlığa gömülü baştan çıkarıcı bir güzelliği vardı.

Albedo, vagonun basamağına adım attı. Yüksek topuklu ayakkabılarının zayıf sesi Zanack'ı kendine getirmişti.

Zanack hemen önünde diz çöktü ve kafasını eğdi.

Bir başka ülkenin elçisi olsa bile, kraliyet ailesinden bir prensin birinin önünde diz çökmesi utandırıcı sayılabilirdi. Ancak, Krallık ve Büyü Krallığı arasındaki iktidardaki farklılık göze alındığında yapılması gereken şey buydu. Krallığın şimdi ihtiyacı olan şey şan değil, somut çıkarlardı.

“Kafanı kaldırabilir misin lütfen?”

Kısık, tatlı ses hemen üstünden gelmişti.

"Derhal."

Kafasını kaldırdığında gördüğü kişinin suratının tebessümle dolu bir şekilde ona baktığını gördü.

Bu, üstün insanların benimsediği pratik bir tavırdı. Hayır, karşısındaki kişi insan mıydı ki?

Zanack onu ölçmek için bakışlarını ona dikti. İlk gördüğü şeyler belinden çıkan kanatlardı. Bunlar büyülü bir eşya mıydı yoksa başka bir şey mi? Benzer şekilde, başının kenarlarından boynuzlar kıvrılıyordu.

İster sihirli eşya, isterse heteromorfik bir yaratık olsun, her iki şekilde de, Büyü Krallığı'ndan olduğu düşünüldüğünde tuhaf gelmiyordu.

"Ben Ainz Ooal Gown'un Büyü Krallığı'nın elçisi Albedo. Her ne kadar birkaç günlüğüne de olsa sizi tatbik edeceğiz. Ayağa kalkın, Prens-dono. Diz çökmüş bir vaziyetteyken konuşamazsın."

“En derin teşekkürlerimi sunuyorum.”

Zanack kalktı ve o anda bir problem baş gösterdi.

İsminin Albedo olduğunu öğrenmişti ama... Yalnızca bu kadar mıydı?

Krallıkta - ve İmparatorlukta - halk tabakasından olan kişilerin iki ismi vardı, soyluların üç ismi ve yüksek rütbeli insanların dört ismi vardı. Kraliyet ailesinin dört, unvanlarıyla beraber beş ismi olurdu.

Bu yüzden Jircniv Rune Farlord El-Nix, dört ismi ve kraliyetten olmaması yüzünden alay konusu olmuştu. Ancak Albedo gibi bir isim, bir takma ada benziyordu. Kimse, kraliyetten birine takma adıyla seslenecek kadar aptal olamazdı.

Her ne kadar gereksiz yere endişeleniyor olsa da, böyle bir durumun gerçekleşmeyeceğinden emin olamazdı.

Bunu söylemesinin nedeni önceki savaşta birçok soylunun ölmüş olmasıydı. Sadece ailelerin başındaki kişiler değil, bazı ailelerin varis çocukları da ölmüştü. Şu anda birçok soylu aileyi “yedek”, yani ikinci veya üçüncü oğullar yönetiyordu.

Yedekler... Yedekti. Kimse onlardan fazla bir şey beklemezdi. Sadece sınıftan yoksun değil, aynı zamanda bilgiden de yoksunlardı. Kısacası, uygun bir şekilde yetiştirilmemişlerdi.

Normal şartlar altında, partilerindeki yüksek rütbeli kişilerden uygun bir şekilde eğitim almış olurlardı. Ancak savaştan sonra böyle şeylere ayıracak insan güçleri kalmamıştı. Sonuç olarak, pek çok beceriksiz kişi önemli rollere zorlandı ve bu yetersiz insanlar, bir araya gelerek işe yaramazlarla dolu bir grup oluşturmuştu.

Şu anda, bu insanlar sayesinde Krallık'taki soylularının zümresi kötü durumdaydı. Bu önemli anda, Albedo gibi bir kadınla uygun görgü kurallarına uyabilir miydi?

“..."Affedin beni, ama size nasıl hitap etmeliyim, Albedo-sama?”

Bu biraz saygısızca bir soruydu.

Normalde, bu şekilde sormamalıydı. Sorması gereken şekil, "Nasıl bir soylu unvana sahipsiniz Albedo-sama? Ya da Büyü Krallığı'ndaki pozisyonunuz nedir?" şeklinde olmalıydı.

Ancak böyle derse Albedo da karşılığında bunu diyebilirdi: “Komşu ülkenizden bir elçinin rütbesini bile bilmiyor musunuz?”

Yine de bu, Büyü Krallığı'nın hatasıydı.

Sonuçta Büyü Krallığı hakkında hiçbir bilgileri yoktu. Sadece birkaç aydır kendi egemenliğine sahip olmasına rağmen, büyük ölçüde kendilerini içişlerine kaptırmışlardı. Bu olay, başka ülkelerle girdikleri ilk diplomatik ilişkiydi.

Zanack'ın Albedo hakkında bildiği tek şey, onun elçilerin lideri ve Büyücü Kralı'nın sağ eli olduğuydu.

İmparatorluk büyük ihtimalle biliyordu, ancak onlara bir şey söylememişlerdi. Eh, bizim üstümüzde öylesine bir büyü kullanmak istediklerine göre bizden oldukça nefret ediyor olmalılar.

Albedo, Zanack'ın düşüncelerini sezermişcesine cevap verdi:

"Öyle görünmesem de Ainz Ooal Gown'un Büyü Krallığı'nda Kat Muhafızları'nı ve Bölge Muhafızları'nı yönetmek için denetmenliğe atandım."

“Ohh, anladım.”

Böyle söylemesine rağmen "denetmen" denen şeyin ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Ayrıca şu söylediği "Kat" hakkında da hiçbir şey anlamamıştı.

Albedo tekrardan Zanack'ın düşüncelerini hissetmişcesine konuştu:

"Pekala. Ben Ainz-sama'nın - hayır, ben Büyücü Kral'ın komutan muavini Muhafız Denetmeni'yim. Belki bu daha uygun olur.”

“Ohhh, şimdi anladım!”

Ainz-sama... Ona bu şekilde hitap edecek kadar yakın demek. Yani bir markiz olmalı. Hayır, belki bir düşes? Bu bilgiyi diğerlerine de söylemem lazım. Ama yine de, Muhafız… Denetmeni mi?

“O zaman, Albedo-sama, size Kraliyet Sarayı'na kadar eşlik etmeme izin verin. Kraliyet Başkenti'nde bu süre zarfında kalacağınız suitler var. Babam, Kral III. Ranpossa'nın yaşı oldukça ilerledi. O yüzden kapıda karşılama işini bana bıraktı. Umarım ki bu saygısızlığımızı affedersiniz."

"Sorun değil."

Gülümsemesi hiç değişmemişti.

Normalde, Prens'e teşekkür etmeliydi. Ancak tavrı öyle açıktı ki kimin üstün olduğunu açık açık belli ediyordu.

Zanack sırtından soğuk terler atıyordu. Bunun nedeni, onlarla iyi ilişkiler kurmanın muhtemelen çok zor bir görev olacağını anlamasıydı.