Re-Estize Krallığı -4

♦ ♦ ♦

 Kız kardeşinin geri döndüğü haberini duyduğunda, İkinci Prens Zanack Valreon Igana Ryle Vaiself, kardeşini karşımak için odasından çıktı.

Ağabeyi Barbro Andrean Ield Ryle Vaiself’in nerede olduğu hâlâ bilinmiyordu. Uzun bir zaman geçmiş olduğu göz önüne alındığında, hayatta kalmış olma şansı oldukça düşüktü. Bu durumda Zanack, tahtın mirasçısı olmuştu. Bu yüzden, küçük kız kardeşini karşılaması tamamen yakışıksızdı. Kardeş oldukları zamanlarda rütbeleri arasında net bir ayrım vardı.

Bizzat karşılamaya gitmek istemesinin sebebi acil bir şekilde konuşması gereken bir teklifi olmasıydı. Zanack bunun için istekli değildi, ancak en yakın sırdaşını kaybetmişti. Bu yüzden gidecek kimsesi yoktu.

Bir süre sonra kız kardeşi geldi.

Saf beyaz zırhıyla beraber Climb, kardeşinin yanındaydı. Renner nereye giderse gitsin çoğunlukla Climb da yanında olurdu. Bu anormal bir şey değildi.

Renner'ın sokaklardan çekip çıkarttığı fakir çocuk Climb.

Geçmişte, kardeşinin onu sırf bir anlık şevk ile yanına aldığını düşünüyordu. Ancak Renner'ın garip kişiliğini ve eşsiz aklını anlamaya başladıktan sonra, Zanack bunun için bir sebebi olabileceğini düşünmeye başladı.

Ve sonra, Jaldabaoth Kraliyet Başkenti'ne saldırdıktan ve Büyücü Kral büyük katliamını yaptıktan sonra, yavaş yavaş eylemlerinin ardındaki anlamı anlamaya başlamıştı.

Bu şehirde Climb'dan daha güçlü olan çok az savaşçı vardı. Gazef'in seçtiği savaşçı grubunun erkekleri arasında bile, Climb'dan daha güçlü olanların sayısı bir elin parmaklarını geçmezdi.

Buna ek olarak, Climb'ın, onunla ile birlikte gelmiş olan Brain Unglaus adındaki adamın yanı sıra, “Mavi Gül” adlı adamantit seviyede maceracı grubun lideri Lakyus ile yakın dostluğu da vardı. Hiç şüphe yok ki, küçük kız kardeşi artık Kraliyet Başkenti'nde en fazla fiziksel güce sahip kişiydi.

Cidden de onu askeri güçle devirmek için gerçekten komplo kurmuyor muydu?

Zanack bundan şüphelenmekte oldukça haklıydı.

Renner böyle yöntemlere kolay kolay başvurmasa da yine de önlem alması gerekiyordu. Bu sebepten dolayı Zanack gizliden gizlice orichalcum ve mithril seviye maceracılarla bağlantı kurmaya başlamıştı.

Zanack, ağabeyine içinden teşekkür etti.

Bu meselelerde bu kadar çok çalışabilmesinin nedeni, erkek kardeşinin kaybolması ve tahtını terk etmesiydi. Bir başka büyük sebep ise kardeşinin parasının şimdi kendisine gitmesiydi.

Bununla birlikte Veliaht Prens Barbro'nun cesedinin henüz bulunamamış olması, kalbinde bir rahatsızlığa sebep oluyordu. Büyücü Kral tarafından esir alınmış yahut yaralı bir şekilde bir köyde iyileşmeyi bekliyorsa bu oldukça can sıkıcı bir durum olurdu.

"Cidden de... Son anına kadar başıma bela olacak resmen.” Zanack, kendi maiyetinin onu duymayacağı kadar sessiz bir şekilde mırıldandı.

Pozisyonunu sağlama almadan önce soylular arasında bir karışıklık çıkartmaktan kaçınmak zorundaydı.

Şu anda, Zanack'in arkası hala çok sağlam değildi.

Krallığı yeniden canlandırmak için ona katılmış olan Marki Raeven, Zanack'ten elini ayağını çekerek kendi topraklarına geri dönmüştü. Kendi himayesi altındaki çok kişiyi kaybettiği için elden bir şey gelmezdi. Ancak o zamanki tavırları resmen bir daha geri dönmeyeceğini belli eder durumdaydı.

Bunun bir sebebi de orichalcum seviyesindeki maceracı takımının ve Raeven'ın bir hazine olarak gördüğü o sonradan görme köylü adamın ölümüydü.

Zanack, yüreğinde hafif bir ağrı hissediyordu. Kız kardeşiyle bu meseleyi tartışmak o acıyı dindirebilir miydi?

Geçtiğimiz birkaç hafta boyunca belli bir sorun yüzünden acı çekiyordu.

Bu mesele... Büyücü Kral'a haraç verip vermeyeceğiydi. Eğer verirse, bu haracı ülke kurmasının bir hediyesi olarak mı göndermeliydi? Yoksa başka bir sebep mi sunmalıydı

Mevcut durumlara baktığında hediye vermek yanlış bir seçim olurdu. Neden biri kendi bölgesini almış ve üzerine bir ulus kurmuş birine hediye yollasın ki? Civardaki ülkeler bu hareketi kesinlikle bir derebeylik sistemi olarak algılayacaktır. Bu yüzden Büyü Krallığı ile iyi antlaşmalar yapmak oldukça kritikti.

Büyü Krallığı'nın savaş gücü hala belirsizliğini korusa da Büyü Kralı'nın tek başına bir ülkeyi yok edebileceği bilinen bir gerçekti.

Ne olursa olsun, o adamın gözünün bir kez daha Krallık'a dönme olasılığını ortadan kaldırmak zorundaydı.

Bu yüzden bir hediye göndermesi gerekiyordu. Diğer ülkeler bunu bir sadakat sunma işareti olarak görecek olsa bile Zanack başka çaresi olmadığını hissediyordu. Ne olursa olsun, mümkün olduğu kadar çok zaman kazanmalıydı.

Ancak soylular bunu asla kabul etmeyeceklerdi. Asıl sıkıntı da buydu.

Büyücü Kral'ın gücü herkesçe biliniyordu. Bununla birlikte, bu güç karşısında bile, Krallık'ın gelecekteki yöneticisinden (Zanack) bir teslim olma tutumunu kabul etmelerinin hiçbir yolu yoktu.

Soylular muazzam kayıplar yaşamışlardı, bu yüzden sinirlerini çıkaracak günah keçileri arıyorlardı.

Sırdaşı Gazef Stronoff'I kaybeden Kral III. Ranpossa keder ve umutsuzluğa kapılmış ve aşırı bir zihinsel sıkıntıya düşmüştü. Kral'ı bu üzgün durumda görmek soyluların öfkesini bir nebzeye kadar dindirmiş olsa da Krallarına karşı, belki de tüm kraliyet ailesine karşı olan öfkeleri kolay kolay dinmeyecekti.

Eğer o herif hala buradalarda olsa büyük ihtimalle aklına iyi bir fikir gelirdi.

Mümkün olsaydı, bu çözümü kendisi bulmak isterdi. Ancak, zamanı dardı ve yakında harekete geçmek için bir plana ihtiyacı vardı.

Zanack, botlarını yüksek sesle yere çarptı ve durdu.

Renner sese tepki gösterdi ve ona bakmak için döndü. Sonra yönünü değiştirdi ve Zanack'e doğru yöneldi. Böylece Zanack'in, üst rütbeden biri olarak onuru bozulmadı.

Kısa süre sonra kız kardeşi önünde duruyordu. Ancak ilk konuşan kişi Zanack olmadı. Bunun gibi anlar çok hassastı. Üstün olan kişinin kim olduğunu daha çok insanın kafasına sokması gerekiyordu.

“Döndüm Onii-sama.”

“Hoş geldin kardeşim.”

Renner'in saygılı selamına Zanack, eşit cömertlikle karşılık verdi. Gözünün köşesinde Climb'ın da selam verdiğini gördü, ancak sıradan bir askerin selamına karşılık vermesine gerek yoktu.

“Birlikte yürüyelim."

“Benim için zevktir, Onii-sama.”

Zanack ve Renner, yan yana yürümeye başladı. Zanack çenesini kaldırdı, bu sayede heyetine mesafelerini korumaları gerektiğini belirtmiş oldu. Eğer ona bakmış olsaydı, Renner'ın Climb'a daha uzak durmasını işaret ettiğini görürdü.

“Onii-sama, oldukça endişeli görünüyorsun. Ne oldu?"

Renner sorusunu sorarken nazikçe gülümsedi.

"Büyü Krallığı bir elçi mi gönderdi yoksa?"

Zanack göğsüne çarpan kalbini rahatlıkla duyabiliyordu. Kendisinin ne yapacağına çok fazla odaklanmıştı ve kontak kuran ilk tarafın karşı taraf olabileceği ihtimalini tamamen unutmuştu.

Bir başka deyişle Renner, karşı tarafın harekete geçmesi gerektiğini düşünüyordu.

Zanack bunu kafasına not aldı ve kafasını salladı.

"Öyle bir şey değil."

“Yani, başka bir nedenden dolayı mı beni görmeye geldin?”

"Ahh. Haraç sorununu düşünüyordum.”

“Bence, temsilcileri geldiğinde, şu anda hayal ettiğiniz şeyden iki kat fazlasını sunmanız en iyisi olacaktır, Onii-sama. Bunların yarısı, bütün bu yolu geldikleri için bir teşekkür göstergesi, diğer yarısı ise - bunu söylemeye gerek yok sanırım.”

Zanack bir şey demedi, ancak Renner'ın önerisini dikkatle düşündü.

Bu gerçekten de güzel bir hamleydi.

Şüphesiz soyluların hiçbiri evlerine gelen bir konuk için bir hediye sunmaya itiraz etmezdi. Bunun altında başka bir sebep olsa bile.

Renner'ın, kendisini uzun zamandır rahatsız eden bir problemi anında çözmesi, bir kez daha Zanack'in kalbine korku salmıştı. Ayrıca, Renner güçlü astlara sahip olduğu sürece, suikast bile ona karşı etkili olmazdı. Bu durumda, tek seçeneği onu yatıştırmayı denemekti.

“..."Kral olduğumda sana sınırda toprak vereceğim. Yaşamına orada devam edeceksin.”