Re-Estize Krallığı -10

 Philip, ülkeler ölçeğinde bir satranç oyunu oynadığını düşündüğünde heyecanlandı.

Yine de babasının endişelenmesi oldukça doğaldı. Bu sebepten, eğer ona aksini ispatlarsam... Yine de bu konuyu Albedo-sama ile tartışmamız daha iyi olacaktır.

"Yoruldum artık... Akşam yemeği için Kont'a teşekkür ettin mi? Seni yeni aile reisi olarak kabul edip etmediğini soruyorum. ”

Philip'in kabul edemeyeceği tek şey buydu.

Partinin başında bile olsa, neden yabancı bir konta karşı kafasını eğmek zorunda olsundu ki?

Ailenin bir sonraki liderinin kim olacağına karar vermek, aile başkanının göreviydi. Bunun Kont ile hiçbir ilgisi yoktu. Eğer ki kardeşi daha hayattayken Kont onu üçüncü oğul olarak desteklemiş ve varis yapmış olsaydı ona karşı minnet duyabilirdi. Ancak durum öyle olmamıştı. Philip şimdiki pozisyonunu tamamen kendi şansı ile elde etmişti.

Bu yüzden de ona dalkavukluk yapmak için bir sebebi yoktu.

Bu nedenle, Philip, Kont'a başını eğit teşekkür etmeye gitmemişti.
 Ancak bunu söylerse babasının tekrardan tedirginleşeceği şüphesizdi. Babasının sağlığı için yalan söyleyecekti.

"Elbette."

"Anlıyorum. Güzel. Bunu yaptığına göre bir yolu olmalı. Zamanı geldiğinde, tek yapmanız gereken Kont'tan yardım istemek.”

Tam Philip rahatlamış hissediyordu ki arkadaşı uşak tekrardan laflarını böldü.

"Yine de bir sorun daha var. Philip-sama'nın ilk bahsettiği konu hala çözüme kavuşmadı. Philip-sama Büyü Krallığı'nın elçilerini bu aile tarafından düzenlenmiş bir baloya davet ettiğini söylemişti. Bu konuda ne yapacağız?"

“Bu doğru Philip! O haltı ederken, derdin neydi? Ailemizin balo yapacak bir yeri yok! ”

Tüm derebeylerin Kraliyet Başkenti'nde bir mülkleri vardı.

Bunlar Başkent'e yapılan ziyaretler için küçük konaklardı.

Tabii ki halk tabakasındaki kişilerinki kadar küçük değillerdi. Yılda sadece birkaç kez kullanılmasına rağmen bir soylunun gücünü temsil ediyordu bu konaklar. Bu nedenle lordların yanlarında getirdiği kişileri ağırlayacak kadar büyük olması gerekiyordu. Ancak sadece bu kadardı, içerisi bir balo yapacak kadar büyük değildi.

Yine de bu problemi çoktan halletmişti.

"Sorun değil. Bizim mülkümüzün böyle bir olayı kaldıramayacağı doğru, ama ben zaten başka bir yer kiralamayı başardım. ”

"Ah, Kont olabilir mi?"

Philip, babasının yüzünde bir neşe açarken kafasını salladı.

"Hayır, Kraliyet Başkenti'nde tanıdığım birine ait bir yer. Ev sahibesi bana ödünç verebileceğini söyledi. Gerçek şu ki, geri dönmeden önce onunla konuştum ve bana sorun olmayacağını söyledi.”

“Bunun için ne ödeyeceğiz peki?”

Philip, uşağın sorusuyla beraber iç çekti.

İlk sorduğu şey bu mu cidden?

"Bir şey vermeyeceğiz."

"Bir şey vermeyecek miyiz? Böyle bir şey nasıl mümkün olabiliyor?"

"Evet ücretsiz."

Ev sahibesinin söylediği şeyleri hatırladı Philip: "Gelecekte sizin için oldukça büyük umutlarım var, o yüzden size yatırım yapacağım. Ancak umarım iyiliğimi gelecekte hatırlarsınız.”

"Böyle iyi bir şansın öylece önüne düştüğüne inanmıyorum. Kandırılmış olabilir misin?"

Philip'in içinde bir öfke belirdi, ancak babası uşağına güvendiğini dışa vurmuyordu. O yüzden şu anda onu azarlayamazdı.

“Bir iyilik borcum olacak, ama bu iyiliği geri ödeyeceğime dair söz verdiğimden sorun olmayacak.”

“..."Demek mekan orası olacak. Peki ya davetiyeler? Onları Kont'a göndertelim mi?"

Ne diyor bu? Diye düşündü Philip. Bu etkinliği, ailelerinin nüfuzunu artırmak için gerçekleştiriyorlardı. Bütün bu sıkı çalışmaları ve hazırlıkları yaptıktan sonra neden işin kaymağını başkasına vermek zorunda kalsınlardı ki?

Köle gibi konuşuyor. Ne kadar üzücü… Onun gibi olmak istemiyorum.

"Sorun değil. Mekanı bana veren ev sahibesinden hazırlıklar için yardım istedim. Elbette ki misafir listesine ben karar vereceğim."

“...Yine de Kont'un bu listeyi incelemesine izin vermemek oldukça kaba olurdu. "Kont'tan yardım istemek için hâlâ çok geç değil. Ayrıca, cidden hangi ailelere gönderilen davetiyelerin onları gücendirmeyeceğini biliyor musun?"

"Bir dereceye kadar biliyorum evet, ayrıca bu sefer birkaç özel kişiyi de davet etmeyi planlıyorum. Ev sahibesi bana isimlerini çoktan verdi. ”

"Sen..."

Babasının gözlerinde bir şüphe belirdi.

“..."Ev sahibi sözleriyle seni manipüle mi etti?"

"Baba! Bunu nasıl söyleyebilirsin? Aklıma bu geldi ve şu an gerçekleştiriyorum! Bunu yapmak için biraz yardım almak zorunda kaldığım doğru. Ancak ev sahibesi, planımı duyduktan sonra faydaları olduğunu düşünüp kabul etti. Bu da demektir ki o da planımın işe yaracağını gördü! Ne düşünüyorsunuz cidden böyle? Normal şartlar altında, ailenin sonraki lideri olarak tüm desteğinizi bana vermelisiniz!"

Bu doğruydu. Ev sahibesi, “Bana yakın olan birkaç soylunun da gelmesine izin verirseniz memnuniyetle yardım ederim,” demişti. İkisinin de bu işten karşılıklı kazançları vardı. Kesinlikle manipüle edilmiyordu.

Ev sahibesi, babasını kontrol eden, tüm kazançlarını çalıp ona bir şey bırakmayan o Kont'tan tamamıyla farklıydı.

Asıl kontrol edilen sensin, demek istedi Philip.

“..."Affet beni. Ama bana bu ev sahibesinin adını söyleyebilir misin?”

Philip öfkesini bastırdı. Sonuç olarak konuştuğu kişi köle ruhunu geride bırakamayan biriydi. Kalbini serbest bırakıp tüm bunların akıp gitmesini sağlamalıydı.

“İsmi Hilma Cygnaeus. Daha önce duydun mu?"

“Hayır, daha önce hiç duymadım. Peki ya sen?"

Uşak kafasını salladı. Philip kendisini, soylu toplumda uzun zamandır geçirmiş olan babasının bile bilmediği biriyle tanışmayı başardığı için gurur duyuyordu.

"Kont konusunda ev sahibesinin fikrini alacağım. Onu umursamayıp direkt Kont'tan yardım istersek sorun çıkabilir. Başka bir şey var mı baba?”

Yorgun babasının buna bir yanıtı yoktu.

Philip çok hoşnut olmasa da planını harekete geçirmeye başlamıştı. Bir sonraki adım Büyü Krallığı'nın elçisi, Bayan Albedo'ya davet göndermek ve pozisyonunu nasıl daha fazla sağlamlaştırabileceğini düşünmekti.